Smoothie met blauwe bessen en Rucola

smoothieErgens, gaandeweg, beetje bij beetje drong het langzaam tot me door. Er was iets heel erg mis met de wasmachine. Of met de wasdroger. Of met allebei. Het was duidelijk niet goed en het begon opvallend te worden. Het overkwam me namelijk té vaak dat kledingstukken, die me voorheen als gegoten zaten, gewoon te strak werden.

‘Hebben jullie dat ook met jullie kleding?’ vroeg ik aan man- en dochterlief.
‘Wat?’ vroegen ze verbaasd.
‘Dat de kleding te strak begint te zitten, zeker nadat het gewassen is.’
Dochter had dat probleem wel eens ervaren ja, zei ze.
‘Maar dat komt omdat jij gewoon ALLES in de droger knalt, je moet op de etiketjes kijken aan de binnenkant. Sommige dingen mogen nou eenmaal niet in de droger en op die manier heb je wel een paar leuke truitjes van me verpest.’ Hierbij keek ze me verwijtend aan.
Toch was dat niet wat ik bedoelde. ‘Nee, ik bedoel niet die zacht wollen, luchtig gebreide of gehaakte truitjes’ wierp ik tegen, ‘ik bedoel eigenlijk alle kleding, broeken, T-shirts, wat dan ook.’

Nee, daar hadden ze niet zoveel last van zeiden ze. Dat was raar. Ging het dan alleen maar mis met mijn kleding?? Vreemd. Ik ging voortaan behoedzamer te werk tijdens het wassen en de droger raakte ik nauwelijks meer aan. Ook dat bracht geen soelaas. Ondanks het feit dat ik ondertussen op 20 graden – en aan het eind van de rit uit pure wanhoop alles op de hand – waste, gingen bepaalde kledingstukken steeds strakker zitten.

Het klinkt idioot achteraf, maar pas na lange tijd zag ik het licht. Ja, echt. Het duurde even, maar opeens realiseerde ik me wat er aan de hand was en mijn Hemel, wat een krankzinnige gewaarwording was dat! Nooit, nooit had ik kunnen bevroeden wat er aan de hand was. Ik kon namelijk mijn hele leven al eten, snaaien en snacken wat ik wou en stond er nooit bij stil dat het op een dag wel eens zou kunnen veranderen.  Kilo’s M&M’s heb ik weggewerkt. Ik had, standaard naast mijn computer, een grote familiezak met van die dingen staan en elke dag zo’n zak wegwerken was geen probleem. Elke dag een halve bak roomijs en een litertje Fernandes behoorde tot mijn vaste rituelen, net zoals de kaaskroket bij mijn ontbijt. Wat ik nog meer wegwerkte op een dag zal ik een andere keer vertellen, maar als ik er nu op terugkijk ben zelfs ik een klein beetje verbaasd dat ik het zo lang ongestraft kon doen.

De weegschaal vertelde me toen wat er aan de hand was. Ik was vele, vele malen zwaarder dan toen ik hoogzwanger was en ik moest echt even op de rand van de badkuip zitten om dit verpletterende nieuws op me in te laten werken.

‘Hoe kan dit??’ vroeg ik me verbijsterd af.
‘Dat is niet zo moeilijk hoor,’ antwoordde vriendin M. aan wie ik dit vertelde. ‘Met alles wat jij op een dag naar binnen stouwt kan een gemiddeld Afrikaans land een jaar of wat vooruit.’
‘Ja, maar ik eet echt niet zoveel’, protesteerde ik. Dat was echt waar. Gewoon warm eten is aan mij niet zo besteed of het moet buitengewoon lekker zijn en het liefst niet door mij klaargemaakt.

Vriendin M. lachte smalend en liet een geringschattende blik over mijn lichaam glijden.

Er was dus werk voor me aan de winkel, maar hoe ging ik het aanpakken? Strakke diëten, daar had ik echt geen zin in. Het moest makkelijk zijn. Handig. Niet dat gedoe met in boekjes kijken en omslachtige toestanden. Nee, het moest echt simpel zijn. Gewoon hoppa, iets maken en klaar.

Omdat ik wel wist dat het snacken en tussendoor snaaien gewoon erg verleidelijk was, moest ik dus iets hebben waardoor ik én gezond en verantwoord at én iets waarbij ik alle bouwstoffen naar binnenkreeg zodat ik geen behoefte had aan Franse kaasjes, saucijzenbroodjes, chocolaatjes, frikadellen of kroketten. Ik had het al gauw gevonden: smoothies!

´s Ochtends begint mijn dag tegenwoordig als volgt: ik gooi groente en fruit door elkaar heen in de blender. Ik doe er een glas bessensap bij (is gezond zeggen ze) en een glas water. Blenderen maar en klaar. Omdat je lichaam alle bouwstoffen binnenkrijgt die het nodig heeft, ben je gewoon niet meer aan het zoeken naar iets lekkers tussendoor. Tijdens de lunch neem ik een rijstwafel met pindakaas (pindakaas geeft  al snel een verzadigd gevoel en verbrandt snel!) en ’s avonds eet ik gewoon normaal warm.

Ideaal! Het afvallen ging langzaam maar dat was niet zo erg. Ik voelde me, dank zij die smoothies, op de een of andere manier een stuk energieker en gezonder.
‘Raar he?’ zei vriendin weer smalend toen ik dat vertelde. ‘Dat zou je toch niet verwachten, dat je je echt gezonder en fitter zou voelen na zoveel gezond voedsel.’
Al die dingen waar ik vroeger niet in geloofde of echt gewoon geiten-wollen-sokken achtige toestanden vond, blijken in de praktijk niet eens zo gek te zijn. In elk geval: voor wat betreft gezond voedsel.

Goed, nu naar de kern van de zaak (dit is een heel lang verhaal voor een hele simpele boodschap, pffff, vermoeiend he?!?!). Omdat ik zo vaak van mensen om me heen hoor: ‘stuur even wat recepten, dan ga ik het ook proberen’, zal ik hier nu zo eens in de zoveel tijd een receptje plaatsen. Dan kunnen jullie het allemaal tegelijk lezen, is wel zo handig.

Hieronder volgt een van de recepten die ik vrij vaak maak. Een belangrijke voorwaarde om hieraan te kunnen beginnen is wel dat je een blender hebt. Dit terzijde. Er zijn altijd hordes mensen die naar de beslagkom grijpen heb ik het vermoeden. 😉

RECEPT:

1 Appel
2 Kiwi’s
Halve komkommer
Hand vol blauwe bessen (je kunt ze tegenwoordig bevroren kopen, ideaal!)
Hand vol frambozen (ook bevroren!)
Halve zak Rucola-salade
1 grote peen (of twee worteltjes)
1 glas bessensap
1 glas water

That’s it. En soms wissel je de blauwe bessen af. Of de komkommer. Met een rode biet. Of spinazie. Meer daarover in een volgend recept!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

De Rebelse Huisvrouw