christmas-4723197_1280

Het Zware Gevoel

Zaterdag 12-12
Oom H. had een leuk raadsel: ‘In welk land weten ze allang dat er een virus heerst, is de zorg niet opgeschaald, werd er niet gezorgd voor meer bedden en hebben ze totaal geen haast om met vaccineren te beginnen? Nou?’ Hij keek triomfantelijk in het rond. ‘Ik heb werkelijk geen idee,’ zei ik cynisch. ‘Ik ook niet,’ zei buuf Annie nadenkend maar volgens mij had ze het raadsel écht niet door.
‘Ik heb ook een raadsel,’ zei man. ‘Hoe kan het dat de prijs van een vat olie meer dan gehalveerd is, sterker nog: dat de olieprijs zelfs negatief geweest is omdat er teveel voorraad was, maar dat wij er aan de pomp niets van gemerkt hebben?’
‘Omdat we per definitie de pineut zijn,’ brulde oom H. en liep rood aan.
‘Denk aan je bloeddruk jongen,’ zei buuf Annie.

Dinsdag 15-12
Straks speech van Rutte, het lijkt erop dat binnenkort alle winkels dicht moeten. Wat een toestand toch en wat vreselijk voor de kleine ondernemer. We leven wat dat betreft wel in een rare wereld op dit moment. De grote bedrijven verdienen steeds meer en de kleintjes gaan kopje onder.

Donderdag 17-12
12.10 uur. Heb al een paar dagen last van een zwaar gevoel, het gevoel alsof er iets op me drukt. Komt het misschien omdat ik me ergens toch zorgen maak om de toestand in de wereld? Om de onzekerheid waarin we verkeren? Om het feit dat we zo laat beginnen met vaccineren? Ik weet het niet.

Vrijdag 18-12
‘Het zal mij benieuwen of er koppen gaan rollen vanwege de toeslagenaffaire,’ zei man.
Ik keek hem verwilderd aan. ‘Sinds wanneer wordt er aan koppen rollen gedaan? Het is toch juist de bedoeling om elkaar altijd de hand boven het hoofd te houden? Nee, de slachtoffers krijgen een schamele vergoeding en zand erover.’
‘We zullen zien,’ zei man. Toen zei hij: ‘Ik ga boodschappen doen, moet ik wat voor je meenemen?’
‘Ik wilde een soep maken met allemaal groentesoorten door elkaar heen,’ zei ik.
‘Je kan me wat,’ zei man. ‘Ik ga aan de biefstuk en patat.’

Zaterdag 19-12

Gefeliciteerd met je verjaardag lieve moe. Vandaag 3 jaar geleden vierden we hem voor het laatst. Toen had ik pindasoep gemaakt, weet je nog? En als ik toen had geweten dat je er een paar weken later niet meer zou zijn had ik je de hele avond geknuffeld en je verteld hoeveel ik van je houd.

Zondag 20-12

J. en T. komen straks eten, gezellig.
‘Kan ik dit aanhouden?,’ vroeg man.
Ik wierp een blik op zijn gemakkelijke outfit.
‘Natuurlijk’, zei ik. ‘Dan doe ik ook alvast m’n pyjama aan.’
Man zuchtte.

Maandag 21-12
Soms lees ik in de krant dat er gezegd wordt: ‘Ze hebben ons al zoveel afgepakt’. Dit wordt dat dan gezegd vanwege bijvoorbeeld het feit dat er niet op hulpverleners ingehakt mag worden op oudejaarsavond. Dat werd namelijk een nieuwe traditie dagboek: op oudejaarsavond zoveel mogelijk relschoppen.
‘We gaan aan gedogen ten onder,’ zeggen pa en oom H. altijd maar man zei vanavond: ‘De wet is niet in staat zichzelf voldoende te beschermen,’ en die vond ik eigenlijk ook wel interessant.

Woensdag 23-12
‘Wist je dat Zeus, Attis, Mithra, Osiris, Krishna, Dionysus, Budha Sakia óók allemaal op 25 december geboren zijn?,’ vroeg ik aan vriendin M.
‘Jaa-haa,’ zei M. ‘Dat vertel je elk jaar.’
‘En wist je dat…’
‘Jaa-haa, dat ze allemaal óók een moeder hadden die maagd was, aanbeden werden door 3 koningen en dat dat verhaal van Jezus hetzelfde is als van zijn voorgangers. Ik weet het. Waarom begin je er elk kerst over?’
‘Omdat ik me er elke kerst over verbaas,’ zei ik. ‘Ik wil gewoon weten hoe het zit.’
‘Het is niet zo belangrijk,’ zei M. ‘Het belangrijkste is om er fijne dagen van te maken en om even tot bezinning te komen. Hè lieverd?’ Hierbij streek ze haar eega over zijn haar en hij glimlachte toegeeflijk.
Iets later liep ik buiten. Bij de meeste huizen zag ik dat binnen gezellig de lichtjes brandden. M. heeft gelijk, dacht ik. Soms is het hoe en waarom niet belangrijk. We wonen in een fijn land, het nieuwe jaar ligt brandschoon en ongeduldig op ons te wachten en ik ben op weg naar mijn eigen warme huisje. Waar heb ik het eigenlijk over. Ik trok de kraag van mijn jas wat hoger op en hoorde in de verte een hond blaffen. Opeens was dat zware gevoel helemaal verdwenen.

2 gedachten over “Het Zware Gevoel”

  1. Mirjam Kakelbont

    Ach, het gemis van je arme moe…
    De oplossing is zo simpel: op mensen die hulpverleners lastig vallen, stuur je een peloton ME op af, arresteert ze, en stopt ze een week in een donker hok.
    Ik vier 21 december stoïcijns de terugkeer van het licht. Net als duizenden jaren geleden de heidenen dat deden.
    Een fijne jaarwisseling! Voor 2021 wens ik je veel licht, liefde en gezondheid ♥

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw