portrait-5547090_1280

Het Afzakkertje

Eindelijk was het zover: hij liep arm in arm met haar over de Noorderhaven en hij had het gevoel – ja, eigenlijk wist hij het wel zeker – dat het vanavond zou lukken. Dat, als ze straks bij haar huisje voor de Zoutsloot stonden, ze tegen hem zou zeggen: kom je nog even mee naar binnen voor een afzakkertje?

Hij was al een tijdje verliefd op haar maar ze zag hem niet staan. Totdat hij twee weken geleden de koe bij de hoorns had gevat en haar via Facebook een berichtje had gestuurd. ‘Heb je zin om bij me te komen eten?’ vroeg hij.

‘Leuk!’, reageerde ze spontaan. Ergens had hij het gevoel dat haar enthousiasme te maken had met het feit dat er door de lockdown verder weinig anders te doen was maar die gedachte schoof hij vlug terzijde. Hij wilde zichzelf niet ontmoedigen.

De eerste keer dat ze bij hem kwam eten was een groot succes. Hij had de hele dag in de keuken gestaan om allemaal kleine hapjes te maken en ze hadden beiden een fles wijn leeg gedronken. De wijn had een fortuin gekost maar ach, wat maakte het uit. Voor haar had hij alles over. Hij had zelfs nieuwe kleding gekocht en het colbertje en de schoenen die hij nu droeg kostten samen ook bijna een maandsalaris maar ook dat mocht de pret niet drukken vond hij.

Daarna had ze nog twee keer bij hem gegeten en beide keren was het een groot succes. ‘Ik vind al die liflafjes heerlijk,’ jokte hij, terwijl de gedachte aan zijn moeders overheerlijke stamppotten hem bijna deed kwijlen.
‘Wat ben ik daar blij om! Stamppotten en dat soort dingen zijn beslist niet aan mij besteed!,’ zei ze verrukt.
‘En een goed glas wijn kan ik ook erg waarderen,’ zei hij, terwijl hij verlangend aan een groot glas bier dacht.
‘Wat hebben we toch veel met elkaar gemeen,’ glunderde ze.

Nu liepen ze samen over de Noorderhaven en passeerden een gesloten Anna Casparii. ‘Wat zou het leuk zijn als we daar nog wat konden drinken,’ zei ze.
Hij drukte haar steviger tegen zich aan. ‘We moeten nog wat geduld hebben. Binnenkort kan dat allemaal heus wel weer,’ maar heimelijk hoopte hij dat dat nog wel even zou duren. Als straks alles open zou zijn vreesde hij dat hij haar niet lang zou blijven boeien. Ze zou zich al heel snel realiseren dat ze helemaal niet bij elkaar pasten. Ze zou zich realiseren dat hij zichzelf heel wat geweld aandeed om de man te spelen die ze leuk leek te vinden. Hij WAS niet iemand die met colbertjes rondliep, die dure wijn dronk, die dure kalfslederen schoenen droeg maar hij merkte dat zij dat geweldig vond. ‘Je bent heel anders dan ik dacht,’ had ze gezegd en hij dacht: oei. Hoe houd ik dit vol. Dit is niet wie ik ben maar hij lachte, schonk haar nog wat wijn in en zei: ‘Ja, dat hoor ik wel vaker’.

Hij hoorde achter zich langzaam een auto naderen en keek op toen hij zijn naam hoorde schreeuwen. ‘Hee kerel, alles goed? Tering man, wat zie je er opgedoft uit; heb je nieuwe kleren of zo?’

Hij voelde hoe het bloed in zijn aderen stolde en hoe haar verbaasde, erger nog: verbijsterde ogen op zijn gezicht rustten. Hij probeerde kalm te blijven, zijn gezicht in plooi te houden en een antwoord te bedenken maar kwam niet verder dan wat onverstaanbaar gebrabbel terwijl hij voelde hoe ze haar arm voorzichtig uit de zijne losmaakte. Terwijl hij krampachtig haar arm probeerde vast te houden en voelde dat de nonchalante glimlach die hij ten toon wilde spreiden meer overeenkomsten vertoonde met een hondsdolle grijns, terwijl hij in gedachten terugging naar het moment dat hij zei: ‘Ik ben ook erg gecharmeerd van lichtklassieke muziek,’ en zij hem intens gelukkig aankeek, terwijl hij voelde hoe ze een stapje bij hem vandaan deed en hij voelde hoe zijn gezicht plotseling glom van het zweet wist hij één ding heel zeker: dat afzakkertje kwam er niet.

3 gedachten over “Het Afzakkertje”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw