tear

…en alles bleef zoals het was

Lief dagboek,
Ik kan niet stoppen met lachen en dat komt omdat ik erachter ben gekomen welk troetelnaampje vriendin M. aan haar man gegeven heeft. Ze versprak zich vanmiddag en probeerde daarna de schade te herstellen maar het was te laat, ik had het al gehoord en ze hebben me uiteindelijk weg moeten dragen want ik kon niet stoppen met lachen. Zijn troetelnaampje is, houd je vast dagboek, want het is echt erg: ‘Zwijntje’. ZWIJNTJE!!! Zelfs nu ik het opschrijf stik ik weer van het lachen, zeker als ik aan de onthutste blik van vriendin M. en de licht geneerde blik van haar man denk. Goed, hoe dan ook, er is de laatste tijd natuurlijk weer veel gebeurd in onze narcostaat en ik begin bij:

Zaterdag 3 juli
Zit aan tafel met een grote smoothie met daarin: havermout – andijvie – veldsla – komkommer – blauwe bessen en rucola, en ik las net in de Leeuwarder Courant dat een vijfde van alle medewerkers van Philips in Drachten geen vast contract heeft EN dat ze minder verdienen dan vaste krachten maar wel hetzelfde werk doen, soms wel 20 jaar achter elkaar. Het is om te kotsen Philips. We hebben de mond vol van de arme Chinese fabrieksarbeiders maar zijn we een greintje beter? Nee.

Dinsdag 6 juli
11.25 uur. Man en ik gaan middagje naar Leeuwarden, hebben we lang niet gedaan.
17.40 uur. Heb vest en jurkje gekocht. En een luchtje. O ja, ook een haarmasker, een glazen schaal met een deksel en nachtcrème. ‘Ik had wel meer dingen willen kopen maar ik zag verder niks,’ zei ik tegen man.
‘He, wat is dat nou jammer,’ antwoordde hij opgewekt. ‘Na die glazen schaal dacht ik juist dat de spirit er goed in zat.’
20.35 uur. O dagboek, dit is vreselijk: Peter R. de Vries is neergeschoten. Dit is zo ontzettend dat er geen woorden zijn om uit te drukken hoé verschrikkelijk het is en die ga ik ook niet zoeken, maar mijn hart huilt om onze verkwanselde vrijheid. Om de rechtsstaat die kopje onder aan het gaan is.
22.40 uur. Had pa net even aan de telefoon en we hadden het natuurlijk over Peter R. de Vries. ‘We gaan aan gedogen en wegkijken ten onder,’ zei pa. Ben bang dat pa gelijk heeft. Dat is de afgelopen jaren tenslotte ook zo gegaan.

Woensdag 7 juli
Las vandaag artikel op de website van het NRC met als kop: ‘Verliest Nederland grip op de rechtsstaat?’ Moest meewarig glimlachen. Dat antwoord lijkt me overduidelijk.
‘Of Nederland grip verliest?’ brieste oom H. die ik deze vraag voorlegde toen hij langskwam. ‘Nederland is Goddomme de grip al jarenlang kwijt. Nederland staat aan de top als het om drugs gaat en dat stelletje dat op het pluche plakt heeft het te druk met…’
‘Denk aan je bloeddruk,’ zei buuf Annie waarschuwend. Oom H. ging nog een half uur door. Minstens.

Dinsdag 13-07
20.04 uur. De HELE dag onkruid gewied en waarom eigenlijk? Volgende week is het er weer.
20.40 uur. Belde net vriendin M., haar man nam op. ‘Dag zwijntje,’ fluisterde ik zwoel terwijl ik weer begon te huilen van het lachen.
Man van M. bleef stil. Na een paar seconden zei hij afgemeten: ‘Uitgelachen?’
‘Nog lang niet,’ snikte ik.
Toen gaf hij de telefoon aan M. die ik troostend hoorde zeggen: ‘Let maar niet op haar, ze is soms wat labiel.’ Hahaha, heerlijk. ‘Zwijntje’. Ik ga hier de komende jaren nog om lachen.

Donderdag 15-07
14.25 uur. Ik was al klaar met mijn stukje en wilde het net opsturen toen ik hoorde dat Peter R. de Vries overleden is. Heb ik woorden om te beschrijven wat er door me heen gaat? Nee. Heb ik woorden om een fatsoenlijk eind aan dit stukje te breien? Nee.
We wisten dat het er niet goed voor hem uitzag maar toch was er die hoop.
De nachtmerrie is werkelijkheid geworden.
Ik ben sprakeloos, geschokt en verdrietig. Wat moet Nederland zonder jou Peter?
Het ga je goed.
Bedankt voor alles.

Vrijdag 16-07
The day after. Het eerste waar ik aan dacht toen ik wakker werd was: Peter R. de Vries is er niet meer. En ik dacht: laten we in hemelsnaam hopen dat zijn heengaan niet voor niets is geweest, maar weet je dagboek: dat is nu waar ik juist zo bang voor ben. Dat ook dit weer overwaait. Dat er helemaal niets verandert. Dat er bloemetjes gelegd worden, krokodillentranen door politici geplengd worden en uiteindelijk… Ach ja. Ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef. zoals het was. Is het de afgelopen jaren ooit anders geweest?

2 gedachten over “…en alles bleef zoals het was”

  1. Het is heel erg en zeker niet alleen voor Peter R. zijn eigen omgeving. Ons land wordt er zeker niet beter op. Ik denk er precies zo over als jij. De politici zijn steeds ‘diep geraakt en geschokt’ of ‘de onderste steen moet boven’ of ‘dit is absoluut onacceptabel’…. Je weet eigenlijk van te voren al welke algemeenheden ze gaan zeggen. Het is waardeloos en eigenlijk kun je het beste niet meer kijken en luisteren naar dat stelletje.

  2. Zelfs in België hopen we dat er voor Peter De Vries, may he rest in peace, weer tien anderen Peter de Vriezen zullen opstaan. Maar hoop is een raar beestje… het doet dromen van onmogelijke dingen?

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw