Een Schitterende Illusie

Vrijdag 17-01
Zojuist hoorde ik op tv dat ouderen steeds meer aan hun lot overgelaten worden dankzij het verdwijnen van verzorgingstehuizen. Het is hemeltergend wat er af en toe in dit land gebeurt. “Zou het kunnen dat dit bewust gestuurd wordt vanuit de overheid?” vroeg ik aan man. “Omdat het hen te lang duurt voordat deze groep het loodje legt?”
Man glimlachte. “Dat lijkt me een beetje vergezocht maar een feit is: het Falend Beleid is al jaren aan de gang. Kijk bijvoorbeeld maar naar de wachtlijsten voor de ziekenhuizen.”
In- en intriest. En de Lachende Leider maar lachen.

Zaterdag 18-01
Dagboek: ik ben niet (erg) bijgelovig maar vandaag deed ik een héél vreemde ontdekking. Via My Heritage ben ik al een tijd bezig om onze stambomen uit te zoeken en wat bleek? De betovergrootouders van man (een rasechte Amsterdammer) komen beiden uit Leeuwarden en zijn beiden overleden in…juist ja. In Harlingen. Is dat niet vreselijk toevallig?
“Misschien blijkt dat we verre familie zijn,” opperde ik opgewekt maar dat leek man niet zo’n fijne gedachte.
22.30 uur. Belde net pa (bel hem elke avond even) en hij was zeer in zijn nopjes. “Ik kwam thuis van het boodschappen doen met een veel te zware tas en er waren twee geweldige dames die me toen hielpen sjouwen.”
Bedankt lieve dames! Heel lief dat jullie je even over mijn vadertje ontfermden!
00.04. Ga naar bed, man en ik keken naar prachtige uitzending over de kunstenaar Botero. Wat een talent heeft die man.

Zondag 19-01
Droomde van ons huis in Suriname. In mijn droom zag ik de grote mangoboom die het hele jaar door de heerlijkste mango’s gaf. Ik zag het pad dat naar het huis leidde. Ik zag op het grote terras de skelter van broer en ik zag zelfs de brievenbus. Ik weet nog dat ik in mijn droom dacht: wat heerlijk dat alles er nog is – ik dacht dat het weg zou zijn maar het is er nog. Voelde me heel blij in mijn slaap.
09.45 uur. Heb net R. (buurjongen uit Suriname) gevraagd of hij, als hij in onze oude buurt is, een paar foto’s wil maken. Wil het huis graag weer zien.
10.00 uur. Heb net ontbijt op. Deed 4 eetlepels havermout in de blender en voor de rest groente – zakje veldsla, halve komkommer en flink wat boerenkool. “Ook wat?” bood ik man mijn dikke groene pap aan.
“Hoe krijg je het weg,” zei man. Hij staarde me aan en ik zag een blik in zijn ogen die ik nog niet eerder gezien had.

Maandag 20-01
Eindelijk heeft D66 een punt waar ik het he-le-maal mee eens ben: de partij wil soepelere regels voor harddrugs want: ‘De harde aanpak leidt tot niks’. Dat roep ik al jaren dagboek. Wat zijn we in Hemelsnaam opgeschoten met de harde aanpak? Tuurlijk, het is werkverschaffing en je maak er heel veel mensen bijzonder rijk mee maar daar houdt het dan ook mee op. Moet je je voorstellen dat in Amerika het verbod op alcohol nog steeds van kracht was – dat werkte toch ook voor geen meter?
12.40 uur. Zit in de bus, ga paar dagen logeren bij L. in Amsterdam.

Dinsdag 21-01
Gefeliciteerd broertje, met je 53^ste verjaardag. Ik hoop dat je daarboven een geweldige dag hebt. Mam, geef jij je jongen namens mij een extra dikke knuffel? Vertel hem maar dat ik zijn laatste e-mail regelmatig met een grote glimlach overlees.
16.17 uur. Net bij Nam Kee gevulde tofu gehaald. Ik propte die hele bak zo naar binnen en God, wat was het weer heerlijk.

Donderdag 23-01
Zojuist kreeg ik een appje binnen van buurjongen R. “Hier de foto’s van je ouderlijk huis,” schreef hij. Opende direct het bericht en bekeek de foto’s aandachtig. De mangoboom was verdwenen. Het paadje, dat moe altijd zorgvuldig onkruidvrij hield, was weg. De skelter van broer stond niet op het terras, dat had ik wel verwacht, maar zelfs de brievenbus stond er niet meer.
Werd opeens wat melancholiek. Realiseerde me dat ik ergens gehoopt had dat er nauwelijks iets veranderd zou zijn maar bleek te zijn ingehaald door de tijd. Conclusie? Werkelijk niets is mooier dan de illusie.