Weer thuis

Ik ben weer thuis!!! Het is me gelukt als een gewoon, weldenkend mens het vliegtuig in te stappen en ik gedroeg me heel normaal en natuurlijk. Ik kreeg geen onderzoekende blikken van de stewardessen en mijn hyperventilatieboterhamzakje had ik ook niet nodig 😉
(Goed scrabblewoord – zou dat eigenlijk wel bestaan??)

Wat misschien hielp was het feit dat het meisje dat schuin voor me zat een paniekaanval kreeg. Annabel heette ze en ik had echt met haar te doen. Ze was samen met haar vriendin naar Chersonisoss geweest, had daar 2 weken lang feest gevierd en misschien was het de combinatie van teveel alcohol en uitputting of wat dan ook, maar het arme kind had het niet meer. De stewardess kwam er aan te pas om het meisje bemoedigend toe te spreken. Dank zij Annabel had ik nergens last van. Heerlijk. Een volgende keer mag ze weer mee. Ja, natuurlijk vond ik het ook zielig voor haar! Ik vond het vreselijk voor dat meisje en ik heb haar zelfs opbeurend toegesproken.

‘Ik hou ook niet van vliegen’ vertrouwde ik haar toe. ‘Sterker nog: ik haat vliegen. Ik heb er zelfs over nagedacht om naar huis te lopen maar had was me net iets te ver’ en dat bracht heel even een kleine glimlach op het bezwete en krijtwitte gezichtje van Annabel. Ik kon het natuurlijk niet maken om tegen haar te zeggen: ‘dank zij jouw narigheid voel ik me nu prima’ – dat kun je nou eenmaal niet zeggen, maar het was wel zo. Als je de ellende van een ander ziet wil je nog wel eens denken: ‘nou, dan valt het bij mij allemaal nog wel mee.’

Nu zit ik dus weer thuis, achter mijn vertrouwde computer en Rethimnon, waar ik geweest ben, lijkt opeens heel ver weg. Het was fantastisch. En warm. Soms net iets té warm want mijn grens ligt toch echt bij maximaal 34 graden. 38° Celsius is me net iets te gortig en dat is het wel eens geweest.

Wat me enigszins verbaasde waren de primitieve toestanden op het vliegveld van Heraklion. Er stonden nog net geen marktkooplui in de grote hal hun koopwaar te venten maar het scheelde niet veel. Het leek wel een derde wereldland. Sowieso vond ik de algehele staat waarin Kreta verkeerde tamelijk deplorabel. Ik dacht dat er miljoenen miljarden van ons geld naar Griekenland toegesluisd werden maar er was niets van te zien. De manier waarop ze met de – ooit mooie – gebouwen en huizen omgaan is treurig. Het is überhaupt onbegrijpelijk dat de landen waar de kunst en cultuur ooit op zo’n hoog niveau hebben gestaan zo in verval zijn geraakt – Egypte en Irak zijn daar mooie voorbeelden van.

Tot mijn grote verdriet afgrijzen vreugde heb ik ook nog eens een immens groot succes geboekt bij een echte autochtone Kretenzer. Het tandeloze mannetje was een jaar of 600, liep krom van de jicht, reuma en artrose en heeft ons een halve avond achtervolgd. Het was liefde op het eerste gezicht – van zijn kant dan hè, en de stralende blikken waarmee hij me monsterde deden me licht huiveren. Toen we uiteindelijk neerstreken op een terrasje bleef hij aan de overkant op de boulevard zitten, zich daarbij stevig vasthoudend aan zijn wandelstok en ik vroeg me oprecht af of ik me nu gevleid moest voelen of niet. Ik besloot tot het laatste – aarzelend, dat wel.

Toen ik naar Kreta vertrok had ik enkele plaatsen in gedachten die ik graag wou bekijken en/of bezoeken:
1 – Knossos (met stip bovenaan)
2 – Agios Nikolaos
3 – Malia
4 – Chania

..en wat heb ik gedaan? Helemaal NIETS. Ik ben niet verder gekomen dan de pittoreske steegjes van Rethimnon. En op zich was dat al meer dan de moeite waard.

Nu ga ik gauw Annabel een berichtje sturen, want ik wil wel graag vriendjes blijven met haar. Stel dat ik over een tijdje weer moet vliegen, dan ga ik toch tussen neus en lippen informeren of ze toevallig dezelfde kant op moet. Misschien kunnen we samen vliegen. Met Annabel durf ik wel.

[nggallery id=18]

33 gedachten over “Weer thuis”

  1. Ten eerste : welkom terug.
    Ten tweede: prachtige foto’s (geweldige composities)
    Ten derde : ik ben ook één keer op Kreta geweest, ik denk niet dat ze me daar ooit nog terug zien, die luchthaven was inderdaad vreselijk.

    1. Rebelse Huisvrouw

      Ja, die luchthaven: het is onbegrijpelijk en opeens waardeerde ik het overdreven geregel hier in Nederland buitengewoon – wat een verademing is het dan op Schiphol waar alles gewoon goed geregeld is!

  2. Annabel, het wordt niets zonder jou….. Fijn dat het allemaal goed is gegaan en welkom thuis! Gezellig dat je er weer bent 😉 Knossos moet je maar een keer in het voorjaar doen; qua temperatuur veel beter en ook rustiger. Mooie foto’s!

    1. Rebelse Huisvrouw

      Dank je wel Corline! Knossos wil ik inderdaad in het voorjaar eens doen – misschien zijn er dan ook net wat minder toeristen, dat is nog veel leuker.

  3. Goed gedaan, dat vliegen!
    En wat een fraaie plaatjes..!
    Overigens, Kreta was voor mij eens maar nooit weer.
    Rhodos vind ik een stuk mooier, bovendien verstaat/spreekt bijna iedereen Engels.
    En de ouzo… hips!

    1. Rebelse Huisvrouw

      Ik ben één keer zo ziek geworden van Ouzo – NOOIT meer zal ik het drinken. Zelfs de geur van een onschuldig blokje anijs geeft me al barstende koppijn 😉

    1. Rebelse Huisvrouw

      Oh wat leuk, dat jullie daar ook heen gaan! Het is er fantastisch, ik zou ZO weer willen gaan, ben nog steeds aan het nagenieten! Nee, ik zit niet op Instagram maar ik maak er soms wel foto’s mee (ik heb geen volgers en volg ook niet – misschien ga ik dat ook nog eens doen, het schijnt leuk te zijn). Deze foto’s heb ik trouwens niet met Instagram gemaakt, gewoon met de camera en daarna geshopt.

      1. Iedereen die z’n foto’s op Instagram zet maakt die met de iPhone of een camera. Je kunt ook wel ‘met’ Instagram een foto maken maar waarom? Ik maak mijn foto’s met de iPhone of met een camera, crop ze vierkant, shop ze en zet ze op Instagram. Sindsdien is mijn fotoweblog helemaal verloederd! 🙁 Dat is wel een nadeel. Voordeel is dat je lekker kunt experimenteren met je foto’s en veel inspiratie opdoet van anderen.

        1. Rebelse Huisvrouw

          Je hebt gelijk – ik maak ze inderdaad ook niet altijd ‘met’ Instagram maar ik bewerk ze er vaak wel mee, de foto’s. En Instagram bepaalt zelf al een bepaalde uitsnede terwijl ik met de gewone camera meer beeld krijg. Wat me wel opvalt trouwens is dat je met een smartphone bijna nog mooiere (scherpere) foto’s kunt maken dan met een digitaal fototoestel. Ongelooflijk, de kwaliteit van die dingen!

  4. Welkom thuis. Klinkt als een luie vakantie, maar daar zijn vakanties vaak voor. Wat een prachtige foto’s heb je weer gemaakt (jaloers 😉 ). Hopelijk kan ze mee de volgende keer haha 😀

  5. Wauw wat een mooie foto’s! Ik kom al helemaal in het vakantiegevoel, want ….. wij gaan zaterdag op vakantie!
    Wel zonde dat al onze miljarden in het water zijn gevallen daar, we lijken wel gek om daar nog langer geld in te steken.
    Je moet inderdaad maar vriendjes blijven met Annabel, daar heb je nog eens wat aan haha. Arm kind.

  6. Welkom thuis en wat gewéldig dat het vliegen(relatief) makkelijk verliep. Inderdaad i is ” zorgen voor een ander” een goede manier om je gedachten een andere bezigheid te geven , desnoods geef je volgens jaar Annabel een reisje cadeau 😉
    Heel verstandig om in je directe omgeving goed rond te kijken , je hoort maar ál te vaak dat mensen in hun vakantie héél veel kilometers gemaakt hebben maar hun “éigen plekje” nauwelijks kennen hebben.
    Je hebt práchtige foto’s , héél sfeervol !

  7. Prachtige foto’s, en leuk want wij gaan daar in oktober heen. Met opzet niet in de zomer want we willen dingen zien en in de zomer is het veel te warm voor actie. Twee jaar geleden maakten wij een rondreis door Kreta. Mijn partner is erg geïnteresseerd in geschiedenis en archeologie, dus valt er genoeg te bekijken daar. Ik ben meer van het fotograferen van alles dat pittoresk is.
    Ben je al eens naar Toscane geweest? Daar kun je je fotografisch hart ook ophalen en is eventueel met de auto te doen.

  8. Hahahahahahaha, herkenbaar, ik heb gekozen voor touristil en ik viel in ’t slaap en het heeft me door de 2 vluchten geholpen, voor NY ben ik van plan om echt een slaappil te nemen, ik wil de hele vlucht slapen 🙂 :-),….maar ik moet zeggen heb dit jaar nergens last van gehad zelfs geen gevoel van misselijkheid,…..noch het visbokaalgevoel,……..zo wil ik altijd reizen 🙂 🙂

  9. Via via kom ik hier terecht. Vooral jouw blognaam maakte dat ik iets van jou wil lezen.
    Vliegen doet mij weer weinig, al vind ik het wel een misplaatste ecologische uitspatting.
    Vertel je in een volgend blog hoe het verder gaat met Annabel? Ik hoor van anderen dat er zelfs tv-programma’s over haar soort vakantie worden gemaakt …. Maar een blogje is ook al leuk.
    Vrolijke Vakantie groet,

  10. Ik durf ook niet te vliegen in een vliegtuig in mijn dromen vlieg ik menigmaal een rondje op eigen vleugelslag. Wat fijn dat er een kleine engel je door je benauwde uurtjes heen hielp.

  11. Hé, je bent er weer! 😉
    Ik hoor van meer mensen dat het in Griekenland steeds meer in verval raakt allemaal. Jammer hoor. Je foto’s zijn echter prachtig.

  12. Heb je foto’s opgezogen, geweldig, ben er nog nooit geweest, maar heb er me leven lang al heimwee naar, zo erg dat ik ooit eens een heel meisjeshuis Grieks blauw had geschilderd, de makelaar zei later dat het de verkoopwaarde zeker niet had verhoogd, de nieuwe koper wist niet hoe snel hij het moest wegwerken, maar ik vond het geweldig!

    Over het vliegen, vroeger nooit last, maar nu heb ik het al heel lang niet meer gedaan. Ik zag een man, zoals die oude man met die blonde vrouw van Astriks en Obeliks. het is altijd beter een liefhebber te hebben, dan niks.

    Ik heb deze zomer eindeloos gefietst tussen de duinen en de Noordzee, koffiekan mee, broodjes, duinkaart en zoveel gezien, maar ik hoop toch ooit nog eens…….

  13. Het is al weer heel wat jaartjes geleden dat ik op Kreta was, maar ik vond het vliegveld toen ook een ramp. Ja ik heb al die hoogtepunten die jij noemt wel gezien. En ik heb ook de beroemde kloof gelopen. Ik bewaar er hele goede herinneringen aan., alleen Rethimon zegt mij dan weer niets.

  14. Ik heb genoten van je foto’s. Wat een schilderachtige plaats. Al je daar rondloopt, heb je inderdaad geen behoefe om je in het zweet te reizen om iets te zien dat heel misschien toch net wat mooier of wat interessanter is. Dit was heel relaxed. En daarvoor heb je tenslotte vakantie.,

  15. Een mooi verslag en prachtige foto’s Rebelse. Tijdens het lezen moest ik denken aan Geesje, de weblogster die helemaal verslaafd is aan Kreta en aan Babette (die er woont). Hen hoor je nooit over dingen als derdewereldland en zo. Ze schrijven over de mensen, de schilderachtigheid, de rust etc. Enfin, ik kan er niet over oordelen want ik ben er nooit geweest en dat ga ik ook zo houden denk ik.
    Maar wel: meeslepend geschreven zoals jij dat kunt.

Laat een antwoord achter aan zinneninzuidoost Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw