WE300- Verwaarlozen

Ze had flair, een goed lijf en was dankbaar toen hij met haar wou trouwen.
‘Jij blijft thuis en zorgt voor de toekomstige kinderen, ik zorg voor jullie’, bedisselde hij en ze vond het een prima regeling. Hij werd haar God, haar goeroe en ze was gelukkig. De enige smet op haar huwelijksgeluk was zijn constante vreemdgaan maar ze accepteerde het.

‘Ik zit met twee kinderen in een mooi huis en ik ben niet van plan een stap terug te doen’, hield ze zichzelf voor.

‘Ik ben waanzinnig gelukkig’, riep ze naar een ieder die het horen wou. Ze riep het zó vaak en zó hard dat niemand haar meer geloofde.

‘Ik hou van hem’, zei ze tegen haar vriendinnen als die vroegen waarom ze in Godsnaam bij hem bleef. ‘En ik ben financieel volkomen afhankelijk van hem’, dacht ze er achteraan maar dat zei ze natuurlijk niet.

Toen hij een hartinfarct kreeg moest hij het kalmer aan doen. Er kwam een eind aan zijn wilde avontuurtjes, aan zijn nachtelijke uitspattingen. Hij was opeens van haar alleen. Voor het eerst in haar huwelijk had ze haar man voor zichzelf.

Het was een grijze middag toen ze in het ziekenhuis aan zijn bed zat. Ze hoorde hem ademhalen en keek verstoord op.
‘Waar zijn ze nu, die andere vrouwen?’ dacht ze, opeens grimmig.
Ze dacht aan al die nachten dat hij weg was. Aan de medelijdende blikken van de omgeving, aan haar jarenlange pijnlijke vernedering.

‘Daniel is niet jouw zoon,’ hoorde ze zichzelf ineens hardop zeggen en glimlachte vilein toen ze zijn blik van verbijstering zag.
Hij was te geschokt om te antwoorden. Ze bleef glimlachen. Weer wierp hij haar een blik toe, vol ongeloof en ontzetting.
Nog even greep hij naar zijn hart. Toen brak het licht in zijn ogen.

—————-

Bij WE300 van Plato is het de bedoeling dat je een verhaal schrijft van 300 woorden waarin een bepaald woord – ditmaal ‘Verwaarlozen’ – niet voorkomt.
Meer bijzondere, mooie en ontroerende verhalen vind je op: https://platoonline.wordpress.com/

42 gedachten over “WE300- Verwaarlozen”

  1. Ha, lekker!!! Daar kon hij het mee doen. Er is toch iets typisch aan sommige mannen. Ze zien er geen been in om zelf vreemd te gaan, maar o wee als hun vrouw dat doet, of het, zoals in dit geval, suggereert. Dan is leiden in last, of ze gaan maar gewoon dood. Prachtig verhaal weer.
    En wanneer gaan we weer eens een bondje sluiten met Letterzetter?

  2. Mooi geschreven….ze had de keuze….ze bleef en toch vraag ik me af was het echt zijn zoon niet ? Mocht dat zo zijn is het “de pot verwijt de ketel”. Ze is dan geen haar beter .

  3. Fijn dat het pensioen niet gedeeld hoeft te worden met al die andere vrouwen.
    Mooi geschreven. Beetje drastisch en zo maar dat mag de pret niet drukken.

  4. Boerin Zonder Naam

    Ik hoop voor haar dat ze onder gemeenschap van goederen getrouwd zijn! Maar gelijk heeft ze: Ze is zijn slaafje en sloofje geweest en nu dus kassa!

  5. De bedrieger bedrogen

    huwelijkstrouw stond niet in zijn afsprakenboekje
    de schijnheilige onverlaat
    was nergens spaarzaam met zijn zaad
    van dezelfde bloem bakte ze voor hem een koekje

    Waarom sommige koppels bij elkaar blijven is me nog steeds een raadsel, Rebelleke.
    Zoals altijd knap geschreven! 🙂
    Lenjef

    1. Rebelse Huisvrouw

      Leuk, deze zin: ‘van dezelfde bloem bakte ze voor hem een koekje’. Zo is het maar net Lenjef. Of ze haar lekker smaakten weet ik eigenlijk niet…:-D
      Mooi gesproken!

  6. Minnaars en minnaressen zijn er nooit als het werkelijk van belang is, daar zijn ze doodleuk niet voor. Terecht. Moet er niet aan denken dat je aan het ziekbed ook nog een stel vrouwen hebt die het bed met hem willen delen.
    Maar bij zo’n wraak moet je wel een heel erge hekel aan hem hebben.
    Net goed voor haar dat ze hem nooit voor zich alleen had.

  7. Geweldig stuk. Dat arme volgzame vrouwtje heeft begeeft zich in de prima traditie van Roald Dahl, die van de subtiele wraakneming. Hopelijk heeft de man een prima levensverzekering met haar als begunstigde. Anders wordt het alsnog pijn lijden.
    Ultieme WE, Rebelse. Je bent me dr eentje.

  8. Rebelse Huisvrouw

    Dank allemaal, voor jullie reactie. Leuk dat jullie even ‘langskwamen’ en voor straks: welterusten! (En morgen gezond weer op :-D)

  9. Wraak mag je beslist niet vergelijken met Spaanse zoete wijn zoals Letterzetter dat opmerkt. Wij weten wel beter. Het is bijna weer zover en dan kan je weer meegenieten met onze Spaanse belevenissen. Mooi beschreven verhaal.
    Grtz Mara

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw