WE300 – Twisten

Kermend lag hij in een vreemde, groteske houding onderaan de trap. Hij probeerde zijn hoofd een kwartslag te draaien maar het lukte niet. ‘Ik moet iemand bellen,’ dacht hij panisch. Hij probeerde zijn arm op te tillen maar ook dat lukte niet. Na enkele vruchteloze pogingen, waarbij de pijnscheut in zijn schouder zo hevig was dat hij dreigde het bewustzijn te verliezen, gaf hij het op.

Eerder die dag
Ze waren het beiden zat, die eeuwige ruzies. Die meningsverschillen. Het getouwtrek om niets, het permanente gevit. Hij had soms het idee dat ze hem haatte en hij merkte dat de liefde van zijn kant ook niet al te diep meer zat.

‘Ik ga een weekje bij Karin logeren,’ zei ze die ochtend na de zoveelste woordenwisseling. Hij vond het een uitstekend plan. Een weekje zonder elkaar – het kwam hem voor als het ultieme Walhalla.

‘Ik kom je halen,’ zei Karin direct toen ze belde. ‘Zorg dat je op de stoep staat mam? Het parkeren bij jullie in de straat is zo moeilijk.’

Toen ze in de slaapkamer haar koffer pakte kregen ze weer woorden. ‘Waar ging het ook alweer over?’ vroeg hij zich af. Hij wist het niet meer. Hij herinnerde zich nog wel dat de gemoederen hevig opliepen.

Hij sloot zijn ogen en kreunde zachtjes. Hij merkte dat hij het benauwd kreeg. Enkele andere vage herinneringen drongen zich aan hem op. Hij herinnerde zich haar uitbundige: ‘Tot over een weekje lieverd’ toen ze hem een kus op zijn voorhoofd gaf. Ze had hem een vreemde blik toegeworpen. Hij herinnerde zich het geluid van de voordeur toen ze die achter zich dichttrok. Het afgrijselijke gekraak van zijn nek toen hij de trap af donderde. Van die duw in zijn rug bovenaan de trap kon hij zich echter niets meer herinneren.

——————-

Bij WE300 van Plato is het de bedoeling dat je een verhaal schrijft van 300 woorden waarin een bepaald woord – ditmaal ‘Twisten’ – niet voorkomt.
Meer bijzondere, mooie en ontroerende verhalen vind je op: https://platoonline.wordpress.com/

35 gedachten over “WE300 – Twisten”

  1. Mij doet het denken aan een ‘geval’ in de buurt. Die man was van de trap ‘gevallen’ terwijl hij alleen thuis was. Familieleden zijn op de een of andere manier toch gealarmeerd, kwamen door de deur en de traumahelikopter arriveerde weer wat later. Bizar ongeluk als je het mij vraagt …

  2. Tja waar gaat het meestal over en waar kan het eindigen ? ! Heel goed neergeschreven , wat als een duwtje begint eindigt meestal tragisch !

    Jij bent werkelijk met schrijven in alle markten thuis Rebelse (Y)

  3. Maar nu ben ik toch benieuwd hoe hij nu toch weet dat hij een duw in zijn rug heeft gekregen, als hij het zich niet herinnerde. Of hoe dat anderszins bekend is geworden.
    In ieder geval is het te hopen dat ze een tijdje bij Karin blijft.

  4. Ik geniet altijd zo van jouw verhalen. Deze is ook weer geweldig!
    Tagrijn: hij hoeft zich die duw ook niet meer te herinneren. Dat is puur informatie voor de geintresseerde lezer 🙂

  5. zij duwde niet, want ze ging de deur uit. Wie duwde er dan? Dat blijft geheim. Maar gelukkig weet hij niet dat hij geduwd is dus hij vraagt zich niets af. Maar wij wel. De lezer is altijd maar de dupe. Ach en wee 🙂

    Maar hele mooie WE, Rebelse.

    1. Rebelse Huisvrouw

      Zij duwde wél Plato! Ze kregen boven in de kamer ruzie toen zij haar koffer pakte – hij liep kwaad de kamer uit. Zij duwde hem van de trap af en terwijl hij versuft en geknakt onderaan de trap lag gaf ze hem een kus waarbij ze hem nog een vreemde – krankzinnige? – blik toewierp. Daarna trok ze de deur achter zich dicht.

      Erg aardig is ze niet, nu ik het zo bedenk… 😉

  6. Pfff wat een goed geschreven we-300. Maar wat een verschrikkelijk onaangenaam mens zette je hier neer. Goede manier trouwens om hier onderuit te komen. Hij die niets meer weet, en wie weet in wat voor toestand hij uiteindelijk gevonden wordt terwijl zij dus niet thuis was… arme man om zo van de trap te donderen.

  7. Dat is zo’n vrouw een aantal malen weduwe. en welgesteld door diverse erfenissen, Altijd sterven haar mannen onder toch enigszins verdachte omstandigheden. Maar een vinger kun je er niet echt op leggen…

  8. Heerlijk geschreven weer! Je bent echt een kei in het bedenken van vreselijke plots. Maar, omdat ik net de watermeter moest opnemen, vrees ik dat dit verhaal een vervolg krijgt….. 😉

  9. Er heerst een ruzieachtig sfeertje onder de bloggers….het is “één en al twist” wat ik tegenkom op m’n logrondje….. en schrijven kúnnen ze hé …. dus het is niet zo gek dat ik er een beetje depri van dreig te worden …… ik kan zó slecht tegen ruzie;-)

  10. Rebelse Huisvrouw

    Dag allen, hartelijk dank voor jullie reactie en nog een fijne dag! (Nog steeds regen & wind, brrr… 🙂 )

  11. Ook bij de anderen gelezen. Nu vind ik het dus een rot echtpaar. Ik blijf maar voor eeuwig vrijgezel. Maria gaat op me inbeuken als ze dit leest 🙂 En dat toetje kan ik ook wel vergeten.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw