WE300 – Scoren

Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk. Dat ik niet denk aan die die mooie zaterdag in augustus toen ik haar daar achterliet. De mussen vielen van het dak, zo heet was het, en een ieder snakte naar wat verkoeling. Als ik mijn ogen sluit zie ik haar weer in mijn achteruitkijkspiegel. Ik stak mijn hand nog op maar ze zwaaide niet terug.  Misschien had ze niet eens door dat ik ging.

‘Weet je zeker dat je niet meegaat?’ vroeg ik die ochtend nog, maar ze werd kwaad.

‘Je begint een saaie eikel te worden’ had ze me woest toegeschreeuwd. ‘Toen we hierheen kwamen zat er nog wat pit in je maar God man, wat ben je toch ongelooflijk duf.’
‘Toen we hierheen kwamen was de situatie anders’, weerlegde ik. ‘Maar nu…’
‘Nu wat?’ gilde ze.
‘Het gaat mis met ons’, zei ik terwijl ik kalm probeerde te blijven. ‘Je bent constant van de wereld. Ik geef toe dat het leuk is maar het gaat te ver.’

Ze haalde nonchalant haar schouders op. Ze zag er slecht uit. Haar lange haar hing los en onverzorgd op haar rug en haar gezicht was bleek.

Ik verliet haar niet écht. De bedoeling was dat ze me zou missen. Dat ze zich realiseerde dat… Ach ja. Ze liep met me naar beneden. ‘Ik ga bij Charles wonen’, zei ze achteloos en ik haalde mijn schouders op. ‘Succes ermee’, zei ik. Ik kende Charles Manson niet goed maar die blik in zijn ogen vertrouwde ik niet.

Het was augustus 1967. Ik reed weg en zij bleef. Op straat liepen de mensen met bloemen in het haar en Scott MacKenzie’s liedje kon je overal horen. In de lucht hingen Hoop & Blijdschap. Vooral Hoop.
Diezelfde middag overleed ze aan een overdosis.

https://www.youtube.com/watch?v=mJ_WG3d3GL8

———————–

Bij WE300 van Plato is het de bedoeling dat je een verhaal schrijft van 300 woorden waarin een bepaald woord – ditmaal ‘Scoren’ – niet voorkomt.
Meer bijzondere, mooie en ontroerende verhalen vind je op: https://platoonline.wordpress.com/

24 gedachten over “WE300 – Scoren”

  1. Triest verhaal. Had hij anders moeten reageren? Had ze hoe dan ook toch wel weggegaan? Sommige mensen hebben zo’n duidelijk lot. Alsof ze niet willen ontsnappen.
    Die Manson moeten ze maar nooit meer vrijlaten. Als je al van jezelf zegt dat je nog steeds gevaarlijk bent, kun je hem maar beter achter de tralies houden.
    Onbegrijpelijk, zo’n leven.

  2. Ja die Manson en die ogen die straalden inderdaad een soort waanzin uit. Gelukkig zit ie nog steeds vast en zijn alle gratieverzoeken afgewezen. Ja de Flowerpower tijd, heb er natuurlijk ook een stuk van meegekregen. Lange haren, lange jurken, zelf geen drugs gelukkig, wel roken natuurlijk, feesten. Was ook wel een leuke tijd en die muziek. Was gewoon weer even terug.

  3. Echt weer een Rebels Huisvrouw-verhaal! Aparte invalshoek, origineel geschreven, wel een trieste afloop. De keerzijde van de jaren 60. Goed geschreven WE.
    Fijn weekend en liefs,
    Kakel

  4. Helemaal uit het leven gegrepen….uit die tijd dan natuurlijk. Lang niet iedereen had benen die sterk genoeg waren om de weelde van de “alles moet kunnen mentaliteit” te dragen.
    De communes, de partnerruil, de drank en de drugs hebben menig huwelijk te gronde gericht
    Ik prijs me gelukkig dat ik ondanks de flowerpower tijd ,vrijwel als enige van de toenmalige vriendengroep, nog altijd met dezelfde man getrouwd ben.

  5. Ik ben van na de Flower power tijd.. helaas. Ik had deze graag mee willen maken. Toch ken ik het verhaal van die Manson wel, alsof dit nog maar pas gebeurd is. Waarschijnlijk heeft het heel veel indruk gemaakt.. niet alleen hij, maar ook die na hem kwamen. Mooie WE!

  6. Dubbele gevoelens: die periode heeft veel vastgeroeste onzin losgemaakt, maar ook ontsporingen veroorzaakt. Teveel mensen lijken niet te beseffen hoe autoritair en onbespreekbaar veel zaken toen waren. Als ik de naam Scott McKenzie hoor, hoef ik niet eens op YouTube om die muziek te horen, die zit verankerd in mijn geheugen. Meteen er aan gekoppeld zit een zin uit een lied van Armand: Blommenkinderen, leg die stiletto’s weg…

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw