WE300 – Schakelen

Het was al schemerig toen Annefleur het rijtuig uitstapte, afrekende met de koetsier en het bordes besteeg van het grote statige huis aan de Singel.

Ze stak de sleutel in het slot, deed in de gang haar hoed en sjaal af en verschikte nog even iets aan haar kapsel terwijl ze zichzelf bekeek in de verweerde spiegel. Ze hoorde dat de storm toenam en rilde. De herfst was wel érg vroeg dit jaar.

Handenwrijvend liep ze de woonkamer in waar ze haar moeder trof, naast de zacht gloeiende kachel.
‘Wat zit u in het donker moeder?’ merkte Annefleur op en boog zich om moeder een kus op de wang te geven.
‘Ik heb toch allemaal kaarsen branden?’ snibde de oudere vrouw en verdiepte zich weer in de Bijbel die op haar schoot lag. ‘Zo donker is het hier nu niet dunkt me.’
Annefleur glimlachte en keek om zich heen. Dat was waar. De hoeveelheid kaarsen die moeder hier had branden waren ruim voldoende om de Oude Kerk mee te verlichten.

‘Maar dat hoeft toch niet meer zo moeder, met al die kaarsen?’ zei ze zachtjes en trok een stoel naast moeder. ‘Dat hoeft toch zo niet meer?’
De oude dame slaakte een diepe zucht en even voelde Annefleur een klein beetje medelijden met haar moeder.
‘Al die nieuwerwetse dingen’ mompelde die. ‘Ik vind het maar niks.’

Annefleur sprong op, rende naar de deur en tastte een stukje muur af. ‘Kijk moeder!’ riep ze uit en verrukt keek ze om zich heen toen ze gevonden had wat ze zocht. De kamer baadde plots in een zee van licht. ‘Kijk eens! Dit is toch veel gemakkelijker?’

De oude vrouw zuchtte weer en boog het hoofd. ‘Ik vind het maar niks’ mompelde ze. ‘Vooruitgang zeg je? Wacht maar af kind, wacht maar af…….’

———————–

Bij WE300 van Plato is het de bedoeling dat je een verhaal schrijft van 300 woorden waarin een bepaald woord – ditmaal ‘Schakelen’ – niet voorkomt.
Meer bijzondere, mooie en ontroerende verhalen vind je op: https://platoonline.wordpress.com/

19 gedachten over “WE300 – Schakelen”

  1. Moeders had gelijk, de energie rekeningen liegen er niet om 😉 Dochterlief bedoelxe het zo goed en was zo blij met deze moderne schakeling…..met beide personages meegevoeld 😀

  2. En toch is de uitvinding van het licht één van de grote sleutels tot verandering.
    Niet alle verandering die het met zich meebracht was een zegen (24 uren economie), het veranderde ook onze architectuur (gedaan met de hoge gebouwen om zo’n hoog mogelijk glas in te plaatsen) en zoveel meer.
    Ik steun Annefleur!.

  3. De enige keer dat ik in de Oude Kerk was, was met een tentoonstelling van World Press Photo. Gelukkig maar dat toen alles goed uitgelicht was…
    Dat sfeerbeeld overstemt voor mij een beetje het intieme tafereel dat daarvóór geschetst wordt – een mooi verhaal!

  4. Eigenlijk kan ik beiden wel begrijpen. Annefleur die de vooruitgang omarmt, de moeder die plotseling van haar oude gewenningen de 20e eeuw wordt ingeslingerd en wat zal dat allemaal wel niet voor onheil brengen. Het spel der generaties, waarbij de kachel (en dat vond ik toch wel heel bijzonder) zacht gloeit!! Had ie hard gegloeid dan was alles heel anders geweest.
    Mooi verhaal in een prettig aandoende entourage.

  5. Aan het elektrische licht ben ik natuurlijk alláng gewend ……. nu het elektronische betalingsverkeer nog…… “ik vind het maar niks…… vooruitgang zeg je? wacht maar af…”;-)

  6. Moeder, dat hoeft toch niet meer, met papier geld betalen en ze overhandigt haar een pinpas. Vooruitgang zeg je, wacht maar af kind, zei de oude vrouw. Het is voor oude mensen moeilijk veranderingen te accepteren en dat heb je mooi geschreven.

  7. Rebelse Huisvrouw

    Dank jullie wel allemaal, voor jullie reacties! Ik zit erg weinig achter de pc de laatste dagen dus reageer vrij laat maar dat wil niet zeggen dat ik jullie reacties niet enorm waardeer!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw