WE 300 – Boeien II

Bron: Pixabay

Hij had geen idee hoe hij hier weg moest komen. Toen ze wegging en ‘nou doei’ had gezegd dacht hij dat ze een grapje maakte en inwendig moest hij grinniken. Dat vrouwtje van hem, om zo de spanning erin te houden! Hij sloot zijn ogen en wachtte opgewonden op wat ging komen. Na een minuut of wat begon hij zich ongemakkelijk te voelen.

‘Schatje?’ riep hij richting badkamer. ‘Gaat het goed?’
Er kwam geen antwoord.
‘Helga!’ brulde hij. ‘Wat doe je?’
Weer was er geen reactie. Opeens hoorde hij de voordeur dichtslaan. Hard, keihard. Toen volgde een oorverdovende stilte.

Het duurde luttele seconden voor het tot hem doordrong in wat voor situatie hij zich bevond.
‘Eens denken’ recapituleerde hij. ‘Hier lig ik in een huis op de hei. De naaste buren wonen een kilometer verderop. Ik kan me niet bewegen en heb geen telefoon bij de hand.’
Hij slikte. Dit was niet goed. Dit was helemaal niet goed.

Hij gaf een ferme ruk aan de ketting waarmee hij aan het bed vastgeklonken was maar het enige resultaat was een forse pijnscheut aan z’n pols.
Opeens voelde hij een ongebreidelde woede in zich opkomen. ‘Die trut’ dacht hij met een verbeten trek om zijn mond. ‘Dit zet ik haar betaald.’

Hij gaf weer een ruk aan de ketting. ‘Zinloos. Dit zal me nooit lukken.’ Zijn polsen begonnen pijn te doen en zijn armen voelden vervelend zwaar.

Vanuit de keuken hoorde hij opeens het schrille fluiten van de fluitketel en hij sperde zijn ogen wijd open van schrik.

Jankend van angst begon hij te gillen en verwilderd rukte hij aan zijn ketenen. Toen de rook onder de deur zijn kamer binnenkwam waren zijn polsen een rauwe bloederige vleesmassa, had zijn stem het begeven en was er iets in zijn hoofd definitief geknapt.
——————————————
300 WE is een schrijfopdracht van Plato. Schrijf een verhaal van 300 woorden waarin een bepaald woord – ditmaal boeien – niet voorkomt.
Meer bijzondere, mooie en ontroerende verhalen vind je op: https://platoonline.wordpress.com/

22 gedachten over “WE 300 – Boeien II”

  1. O, wat is dit leuk!!!!! Die arme stakker. In een hutje op de hei. De naam Helga is uitermate goed gekozen. En die suggestieve foto, heerlijk. Kom op, Letterzetter, jouw beurt.

  2. Grappig , ik zag al eens eerder dat een onderwerp door meerdere bloggers werd opgepikt en vanuit verschillende mensen bezien werd ! Dat levert verrassende logjes op , leuk !

  3. Wauw! Meesterlijk geschreven! Ik ga eens beginnen meedoen aan die plato-challenge, maar dan achter de schermen en pas als ik het goed vind, zal ik het ook publiceren. Maar aan dit staaltje schrijfwerk kan ik niet tippen, hoor! Liefs, Me

  4. Me: dat zeg je nu wel, van dat niet kunnen tippen, maar daar geloof ik niet zo maar in. Bovendien: ieder schrijft op zijn/haar eigen manier. Het een hoeft niet beter of slechter te zijn dan het andere. Het is gewoon anders. En bij WE-300 wordt dat gewaardeerd, dat anders zijn.

  5. Sterk vervolg. Ik voelde de hulploosheid van de man, ik zag zijn paniek. Mijn God wat moet dat lijden zijn. Alleen in stripverhalen loopt dit goed af. Ik schakel snel over naar Letterzetter want dat is ook zo’n medogenloze onderwerpenvreter. Ik wapen mijn ziel en ga lezen.

    Deze was steengoed Rebelse…

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw