© Pixabay wallpaper-913894_1280.jpg

VZTZ – De Eenling

Maandag 01-02
Vreemd dat de zorgbestuurders zo paniekerig doen over hun declaratiebonnetjes. ‘Ze zijn natuurlijk bang dat ze bepaalde declaraties niet kunnen verantwoorden’, zei ik grimmig tegen man. ‘Dat er op de bonnetjes flesjes champagne staan van een paar honderd euro. Of bezoekjes aan bepaalde gelegenheden. Geen wonder dat de zorg onbetaalbaar geworden is. Stelletje…’ Mag woord hier niet herhalen.

Dinsdag 02-02
Reed met vriendin M. langs Jumbo. Oog viel op bord waarop staat: ‘Welkom bij de allergoedkoopste van Harlingen.’
‘Er zijn toch wel goedkopere supermarkten in Harlingen?’ zei ik tegen M.
‘Jaaaa’, zei M. langgerekt. ‘Maar ze bedoelen waarschijnlijk: de goedkoopste in de categorie A-merken.’
‘Maar dan moeten ze dat er toch bijzetten?’ vond ik. ‘Nu brengen ze mensen op het verkeerde been.’
M. vond me weer eens ‘uitermate vermoeiend’.

Woensdag 03-02
Ging zojuist even naar beneden om tv te kijken, heb ik lang niet gedaan. Na 10 minuten begreep ik weer waarom dat was: ik zag alleen maar reclame. Zappen was zinloos, op elke zender vlogen de wasmiddelen, auto’s of stamppotten me om de oren. Het was pure hel, voor een gewoon mens niet vol te houden. Misschien dat staatsecretaris Dekker zich daar eens over kan buigen? Lang leve Netflix.

Donderdag 04-02
Gewerkt, was druk – iedereen zat stil en ingespannen achter de computer. Het enige dat je vaag op de achtergrond hoorde was het zachte geluid van de radio, het zoemende geluid van de airconditioning en opeens, heel plotseling, de luide stem van collega E.: ‘Zou een potvis een lesbische walvis zijn, weet een van jullie dat?’

Vrijdag 05-02
’s Middags naar stadje toe en bij poffertjeskraam grote portie poffertjes gegeten. Nam ook warme chocolademelk met slagroom – was in één woord verrukkelijk.

’s Avonds belde oom H. voor echtgenoot in verband met technische vraag over auto. ‘Nou ben ik al zo oud’ verzuchtte hij, ‘maar ik begin werkelijk te denken dat we op de rand van een soort burgeroorlog staan. Ik begrijp de wereld om me heen niet meer weet je dat? Toch – en dat idee kan ik maar niet van me afzetten – heb ik sterk het gevoel dat al deze narigheid met olie te maken heeft.’
‘Alles heeft met olie te maken’ zei ik. ‘Ik snap niet waarom daar nog geen alternatief voor gevonden is terwijl dat wel moet kunnen. Dat is op zich toch al verdacht?’

Zaterdag 06-02
Is irritant: probeer me de hele tijd de droom te herinneren die ik de afgelopen nacht gehad heb. Heb telkens een soort van flashback en net als ik denk: nu weet ik het weer, ontglipt droom me.

Naar Franeker toe, bij de HEMA ijskoffie gedronken en saucijzenbroodje gegeten.

Zondag 07-02
Naar verjaardag van broertje van dochter – kleine man is de afgelopen week EEN jaar geworden! – en daarna naar verjaardag van vriendin S. Tijd gebabbeld met vriendin van S. die daar ook op visite was. Vriendin van S. was alleen gekomen en is van plan weg te gaan bij partner. ‘Wat vindt hij daarvan?’ vroeg ik.
‘Dat weet hij niet’ zei ze. ‘Maar het lijkt me echt beter om uit elkaar te gaan. Ik betrapte me er laatst op dat ik naar hem keek terwijl hij sliep en ik dacht: ik zou wel een kussen op zijn gezicht willen duwen en dan geen klein minuutje: nee, urenlang’.
‘Dan is het misschien inderdaad beter dat je gaat ja’ beaamde ik.

Weet weer wat ik gedroomd heb: wat een heerlijk gevoel. Droomde dat ik onzichtbaar een zorgbestuurdersvergadering bijwoonde. Werden tientallen flessen champagne van 1000 euro per stuk besteld, binnengebracht door prachtig dansende schaars geklede dames met schalen kaviaar op het hoofd.
‘Nu begrijp ik waarom jullie geen bonnetjes willen indienen’, schreeuwde ik wanhopig. ‘Nu begrijp ik waarom de zorg tot op het bot verziekt is. Waarom de zorg voor de gewone man onbetaalbaar geworden is.’
Zelfs in mijn slaap realiseerde ik me: ik was onzichtbaar, een eenling, een roepende in de woestijn.
Net als in het dagelijkse leven.

10 gedachten over “VZTZ – De Eenling”

  1. Opvallend onzichtbaar

    sommige lui zijn en blijven een eenling
    met gedachten
    waar niemand op zit te wachten
    meestal alleen van zichzelf de lieveling

    Lenjef 🙂

  2. Wel triest dat “onze zorg” is verziekt. Het was zo mooi opgebouwd…
    Als ik jou was zou ik een dromenvanger naast mijn bed hangen: dat schrikt de boze dromen af en onthoud je alleen de mooie dromen. Weer eens wat anders 😉
    Is dat kereltje alweer 1 jaar?? Onfelofeloos…
    Lieve groet

  3. Misschien begreep je de vriendin van S alleen maar verkeerd en wilde zij haar man allen maar een lang kussen en wil ze haar man niet met een nymfomane opzadelen.
    Goh, broertje alweer 1 jaar, war vliegt de tijd!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw