VZTZ – Het Nirvana

© Bron PixabayZondag 08-02
Op internet lopen speuren of ik zelf Baileys zou kunnen maken. Kwam paar bijzonder interessante sites tegen. Heb er genoeg van om telkens een kapitaal uit te geven voor die paar milliliter die ik zo op heb. Er zijn grenzen aan wat je bereid bent te betalen voor een naam.

Maandag 09-02
MRI gehad in verband met piep. Deed manhaftig best om kalm te blijven want om vastgeklemd in zo’n buis te liggen is een aanslag op je zenuwstelsel. Op het mijne wel in elk geval. ‘Blijf rustig’, zei ik tegen mezelf toen ik bespeurde dat hart verdacht begon te bonken en vreemd oversloeg. ‘Blijf rustig en denk aan de double chocolate koek die je jezelf beloofd hebt hierna’. Dat maakte niet alles goed maar toch heel wat.

Dinsdag 10-02
Vroeg op. Eerst weer vol uur onder blauw lamp gezeten. Die winter en dat grijs – het is en blijft een ultieme hel.
Daarna weer drie volle vuilniszakken naar Kringloop gebracht. Wat een troep heeft een mens toch in huis. Heb dingen weggedaan waarvan ik niet eens meer wist dat ik ze had. Ook babykleertjes van dochter gingen erheen. Heb er heel lang geen afstand van kunnen doen maar ben er nu geestelijk wel aan toe.

Woensdag 11-02
Stond in winkel achter vrouw die extra wou pinnen.
Vrouw tegen caissière: ‘Kan ik extra pinnen?’
Caissière: ‘Ja hoor, dat kan.’
Vrouw: ‘Hoeveel kan ik extra pinnen?’
Caissière: ‘10 euro, 20 of 50.’

Klemtoon was kennelijk wat verkeerd want vrouw reageerde gepikeerd: ‘Geef dan maar 50, want aan die tien euro twintig heb ik ook niets.’

Donderdag 12-02
Gedroomd van broer. Zaten op kussens op de grond in prachtig huis met wapperende, dunne witte gordijnen en een glanzende parketvloer, luisterend naar een liedje van Nirvana.
‘Nirvana’, glimlachte broer, ‘hoe toepasselijk. Zoiets is het hier ook’.
Ik knikte en genoot. De zon scheen en vaag drongen geluiden van buiten tot me door. Moe zat ook bij ons in de kamer.
‘Nirvana?’, vroeg ze. ‘Is dat dat bandje van die leuke kinderliedjes?’
Broer en ik keken elkaar aan en zuchtten gelijktijdig.
‘Ja ma. Van die leuke kinderliedjes’, antwoordden we gelaten.
Werd opgewekt wakker.

Vrijdag 13-02
’s Ochtends naar de huisarts. ‘Door mensen zoals jij rijzen die verzekeringspremies de pan uit’, sneerde vriendin E. toen ik vertelde over mijn bezoekje. ‘Jij kost de verzekering tonnen per jaar’. Wou bloeddruk laten opmeten en B12 laten testen.
‘Een gebrek aan B12 kan ook die oorpiep geven hoor’, wierp ik op ter verdediging.
M. haalde schouders op. Bloeddruk was prachtig.

Zaterdag 14-02
Las dat er plannen zijn om nu op Terschelling naar gas te boren. Nadat heel Groningen totaal verwoest is mag Terschelling nu bloeden. En dat allemaal omdat het gas zonodig bijna gratis weggegeven moet worden. Het is een gotspe. Waarom pikt iedereen dit?

Logeerkamer voor pa en moe in orde gemaakt. Ex kwam even langs met zijn vrouw en met broertje. Kon het kind niet loslaten. ‘We moeten nu echt gaan’, zei ex, een vluchtige blik op zijn horloge werpend.
‘Laat de kleine hier’, smeekte ik. ‘Dat is ook fijn voor jullie, jullie hebben zo’n drukke periode achter de rug met zijn geboorte enzo’. Ex en zijn vrouw vonden het geen goed idee.

Later kwamen ouders. ’s Avonds met z’n allen pizza gegeten, niet te laat naar bed.

Zondag 15-02
Vroeg op en met moe op familiebezoek. Gingen met de trein, was leuk. De treinen reden – dit was al fantastisch natuurlijk – maar nog mooier was dat ze ook nog eens op tijd gingen. We boften dus dubbel.
Hebben bijzonder mooie dag gehad. Hadden elkaar veel te lang niet gezien. Eindeloos bijgepraat, gelachen en van elke seconde intens genoten. Als we op de wereld met z’n allen vaker dit soort mooie dagen hadden was er beslist geen oorlog.

15 gedachten over “VZTZ – Het Nirvana”

  1. Die droom…lijst hem in! Ik zie het als een boodschap dat je broer het uitstekend naar zijn zin heeft, waar hij ook is. Logisch dat je blij wakker werd.
    Doe mij dat recept van die Baileys…
    Liefs Kakel

  2. Mooi om je broer in je droom weer tegen te komen en prachtig dat je er blij van werd.
    Nou deze week was er in ieder geval weinig grijs buiten en héél veel blauwe lucht!
    je kunt de lamp dus wel opbergen.

  3. Familiebezoek……bijpraten…….intens genieten en lachen…..is dat niet het leven dat we allemaal zouden willen.
    Leuk en mooi geschreven

  4. Wat een mooie droom. Fijn dat je broer op deze manier bij je “op bezoek komt”, even weer het gevoel van samen zijn.

    Ik ga nu ook niet sparen op onderzoeken ,we betalen premie genoeg, die verzekeringsgebouwen lijken paleisjes gebouwd van oa onze premies. Nee geen bezuiniging op mijn gezondheid !

    Inderdaad Rebelse geniet van je ouders , ik mis ze nog altijd en met vaak de gedachten “had ik”….

  5. Lijkt me ook doodeng, zo’n MRI. Heb je daar ook de uitslag al van? Hoop dat het gesuis inmiddels minder is?
    Toevallig. Ik droomde vannacht, vanmorgen om precies te zijn, over mijn zus.
    Ze kwam me helpen tegels uit te zoeken voor de tuin. Terracotta! Het duurde niet lang, maar was levensecht. Ze zweefde boven me. We hielden elkaar stevig vast bij onze polsen. ‘Ik mis je zo!’ zei ik. ‘Ik jou ook’, zei ze toen en gaf me een knipoog. Toen was ze weg. Ik werd huilend wakker door Rem. ‘Gaat het?’
    En nu ben ik hier, lees ik jouw bericht, jouw droom over je broer.
    Ik ben hier al een paar weken niet geweest en moest ineens aan je denken.
    Toevallig toch!
    Liefs, Narda.
    (Hoeft geen reactie hoor;-)

  6. Oude groeipijn

    sommigen doen de kinderkleedjes met zeer
    in het hart naar een kringloopwinkel
    met in beide ogen een natte twinkel
    al passen die dingen al vele jaren niet meer

    Lenjef

Laat een antwoord achter aan lummel Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw