Twee Glaasjes Wijn

Zaterdag 10-03
Lief dagboek, terwijl ik dit opschrijf ben ik in Rotterdam en het hele huis ademt moe uit. Aan elk kopje, schoteltje, lepeltje of vorkje kleven duizenden herinneringen en hier zijn, in het huis van moe, brengt me regelmatig terug naar een periode die voorgoed voorbij is. We hebben tijden in dit huis gekend waarbij broer aan het neuriën was terwijl hij de houtskooltjes in de barbecue aanstak, dochter om hem heen danste, pa met echtgenoot aan het genieten was van een ijskoud pilsje en moe uit volle borst galmde, blij dat ze haar kleine gezinnetje om zich heen had. Dochter wordt dit jaar 21 en zit in het buitenland en moe en broer kijken nu vanuit grote hoogte op ons neer. Hopelijk hebben ze het goed samen.

Dinsdag 13-03
Nog steeds in Rotterdam dagboek, er kwam wat familie langs en we kregen het – hoe kan het ook anders – al vlug over politiek. We hadden het over het salaris-dat-niet-doorgaat van de ING-topman Ralph Hamers en over de stilte rondom Pechtholt.
‘We horen zo weinig van Pechtholt de laatste tijd’ zei tante G.
‘Die man doet er niet meer toe’, bromde oom E. ‘Z’n rol is uitgespeeld. Hij aast op het pluche in Brussel en dan zien we hem hier nooit meer terug, let maar op. Weten jullie trouwens wat het verschil is tussen de EU-club en het hof van Lodewijk de 14de?’
Oom E. wachtte ons antwoord niet af. ‘Er is geen verschil. Het is een grote dictatoriale roofzuchtige narcistenclub. Er is werkelijk geen corrupter zooitje als de hele EU’.
‘Inderdaad’ knikte oom P. ‘Niemand durft het zo te benoemen maar het Vierde Rijk is ondertussen allang een feit. Gelukkig hebben ze van diverse narcistenclubs uit het verleden geleerd dat het volk brood en spelen nodig heeft, dat voorkomt heel wat trammelant. Vanavond voetbal trouwens’.

Woensdag 14-03
Vriendin G. belde. Ze was erg ontdaan door een telefoontje dat ze had gevoerd met haar ex-echtgenoot. ‘Ik vertelde hem hoe ik leed. Hoe leeg mijn leven zonder hem is en hoe moeilijk ik het vind zonder hem. Hoe ik hem mis. Ik vertelde hem dat hij álles had mogen doen als hij maar bij me was gebleven’ snikte ze. ‘Toen zei hij, en hij klonk echt heel gemeen: ‘De leegste mensen zijn het volst van zichzelf’. Is dat niet verschrikkelijk?’
Arme G. Arme ex van G.

Donderdag 15-03
Het klinkt misschien gek dagboek, maar in het huis te zijn waar moe 30 jaar gewoond heeft voelt ook wel weer heel fijn.

21.10 uur. Ik blijf me verbazen over de vrolijke boodschappen van moe. Nee, dat zeg ik verkeerd: ik blijf me verbazen over moe en er zijn zoveel dingen die ik nog even had willen vragen. Zoals: ‘Waarom heb je die advertentie op tafel neergelegd?’ Dat klinkt vaag, ik zal het even verduidelijken: zojuist was ik een stapel papieren die op de eettafel ligt wat aan het ordenen en onderaan lag een overlijdensadvertentie uit 1999. Moe had het cursieve gedeelte bovenaan vet onderstreept.
Er stond:

‘Niemand hoeft om mij te treuren
Het moest toch een keer gebeuren
Mocht je eens verdrietig zijn
Drink op mij een glaasje wijn!’

Dat had ik dus willen vragen: ‘Moe, WAAROM heb je die advertentie op tafel gelegd? En wanneer heb je dat gedaan?’ Aan de andere kant: is de boodschap die moe heeft willen afgeven niet vele malen belangrijker dan het hoe en waarom? Daarom: proost allerliefste mam. Dat glaasje wijn zal me beslist smaken. Misschien neem ik zelfs twee glaasjes wijn. Op de een of andere manier denk ik dat me dat geen moeite zal kosten.

16 gedachten over “Twee Glaasjes Wijn”

    1. Dank je wel Rietepietz. Ik hoop dat het goed met je gaat – ik heb ook jou de laatste tijd schandelijk verwaarloosd. Binnenkort moet ik echt.. zucht. Dat zeg ik al maanden ondertussen! xxx

      1. Gewoon je tijd nemen, het gaat hier de ene dag beter dan de andere maar het wordt natuurlijk alleen maar slechter, niet beter. Maar ik heb lieve mensen om me heen en daar redden we het mee.

  1. Mooie woorden … Prachtige foto… De waarom vraag herken ik. Ik heb ‘em de laatste weken ook regelmatig gesteld….
    Knuffel uit Venlo…

    1. Alsnog heel veel sterkte Wieb. Mooi dat jullie bij je moeder konden zijn en dat ze het toeliet. Ik las laatst een prachtig citaat: ‘De dood is niet het doven van het licht, maar het uitblazen van de lamp omdat de dag is aangebroken’. Ik houd me maar aan dat soort filosofieën vast en hoop dat de mensen van wie we zoveel houden het nu goed hebben.
      Nogmaals heel veel sterkte en veel liefs, xxx
      (Ik probeerde zojuist op jouw site dit bericht achter te laten maar het lukte niet…).

  2. Wat een juweeltje van een foto. Je moeder ziet er uit als een filmster.
    Ik denk dat ze het prima vindt wanneer je twee glazen wijn drinkt. En ook nog wel drie. Sterkte, heel veel sterkte…
    Liefs ♥

  3. Een heel mooie foto van je moeder en de tekst onthou ik.
    Drink maar een lekker wijntje ,ik proost mee met een portje.
    Heel veel sterkte

  4. Mooi. Dat heeft ze niet voor niets bewaard. Dat weet ik zeker!! Zelf kwam ik onder in de doos van de kerstspulletjes een krant tegen waarop prominent op de voorpagina een foto met een gezin en daarboven groot de Titel: ‘Wij wonen voortaan op …(mijn straatnaam). En nog meer van dat soort bewaarsels. Mooi Lilian. Ze heeft erover nagedacht. Het is zoveel hé. Hoe maakt je vader het?

    Wat een lelijke man die ex van G. Arme G.

    1. Dat weet ik ook heel zeker lieve Narda, dat ze dat niet voor niets heeft bewaard! Het zijn van die momentjes dat je het gevoel hebt dat er toch even ‘contact’ is hè? Bewaarde krantenknipsels en kleine aantekeningen geven dan toch op de een of andere manier even een soort van blij gevoel. Mijn vader doet ook zijn best. Ach, je gaat regelmatig even over op de automatische piloot natuurlijk maar daar weet jij ondertussen ook alles van…
      Liefs! xxx

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw