Vliegen & Struven

Hier, op dit pad stond ik gisteravond. Ik deed daar helemaal niets, behalve foto’s maken en genieten van het sensationele gevoel dat over me kwam. Je moet er staan om te voelen hoe dat voelt. De enorme weidsheid van het geheel – het is zo ongelooflijk indrukwekkend. Enkele dagen daarvoor liep ik midden in de nacht over een soortgelijk pad met manlief, we lieten samen de honden uit.

Opeens voelde ik me zo ontzettend klein en was de ruimte om me heen zo fabelachtig groot dat ik sterk het gevoel kreeg: als ik nu een aanloop neem en met m’n armen ga klapwieken stijg ik ZO op.

Natuurlijk probeerde ik het direct. Ik nam een aanloop, maakte een sprong en maaide met mijn armen in de lucht maar helaas: er gebeurde niets. Voor de lezer die zich afvraagt of ik volkomen nuchter was: ja, ik was volkomen nuchter toen dit gebeurde. (De fles Prosecco van die middag kun je onmogelijk meerekenen 😉 )
Ik denk dat ik het wel 30 keer geprobeerd heb. ‘Als er mensen zijn die nu naar buiten kijken vragen ze zich echt af of je gek geworden bent hoor’ probeerde manlief mijn enthousiasme wat in te dammen.
‘Wat kunnen mij die mensen nou schelen’ riep ik verrukt uit. ‘Kom, probeer het ook eens, het is echt heerlijk.’
Hij voelde er niet veel voor, dat was jammer. Wie weet was het samen wél gelukt en zweefden we nu ergens boven in het rond.

Het is wel weer een niveau vanavond hé? Dat komt door de hitte moet je maar denken – de kamer waar ik dit nu aan het tikken ben was het hele weekend dicht en voelt aan als een sauna.

Waar ik verder enorm van genoten heb dit weekend was een pannenkoekhuis waar ik geweest ben. Zoiets heb ik nog nooit gezien en het kan volgens mij alleen maar in Nederland. Niet in België, niet in Frankrijk. Niet in Spanje, niet in Duitsland. Niet in Italië, niet in Griekenland, niet in Denemarken. Niet in Hongarije, niet Roemenië, niet in Kazachstan. Niet in…. Ja ja, nou weet je het denk ik wel.

Goed, wat ik zei was: zoiets heb ik nog nooit ergens gezien en kan volgens mij alleen in Nederland. Het was fantastisch. Het is een pannenkoekhuis in Sint Annaparochie en heet ‘De Struverij’ (‘struven’ is het Bildtse woord voor pannenkoeken, ja, ik verzin het ook niet).

Het is gevestigd in een voormalige hervormde kerk en de inrichting is spectaculair. Je kijkt je ogen uit. Hoe de pannenkoek smaakte weet ik niet meer, ik zat met open mond (wat er waarschijnlijk wat vreemd uitzag) om me heen te kijken. In het midden stond een carrousel en ik moest me bedwingen om niet op het prachtige witte paard te gaan zitten. ‘Beter van niet’ zei mijn gezelschap en ik liet me overtuigen.

Het is echt tijd om te stoppen. Oh, manlief roept dat hij de hondjes gaat uitlaten, dat komt goed uit, ik ga even met hem mee. Misschien lukt het me vanavond wel om….?? Je weet maar nooit tenslotte…..

10 gedachten over “Vliegen & Struven”

  1. Het landschap op de foto ziet er surrealistisch uit. En ik kan me zó goed voorstellen wat dit voor gevoel bij je teweeg brengt. Een paar maal heb ik zoiets meegemaakt toen mijn ouders nog leefden en ik vanuit Eindhoven richting Zaanstreek reed, begin van de avond. Van dat soort merkwaardige wolken, die je in z’n geheel ziet drijven, los van de achtergrond, als je begrijpt wat ik bedoel. Door de stand van de zon waren ze dan ook nog eens gelig. Ik voelde me dan miezerig klein en het ontroerde me enorm. En over die ‘struven’, je hebt toch wel met je mond dicht gegeten hè? 😉

  2. Ik heb dat met graanvelden. De neiging een aanloop te nemen en erin te duiken. Als een soort stage dive. En dan opgevangen te worden door de halmen. Deze foto is prachtig, mystiek. Ik heb gisteren ook iets gefotografeerd waar ik stil van werd. Ik zet ‘m straks op m’n weblog.

  3. In mijn droom kán ik dat al, in het echt moet ik toch , net als jij, nog even oefenen of…eh…. even oefenen in psp dan móet het gewoon lukken om te zweven in dit mooie plaatje 😉
    Práchtig pannenkoekhuis ….wauw !

  4. Prachtige foto, ik houd ook zo van dat soort plekken. Om dat gevoel van zweven te beleven zou je eens een ballonvaart moeten maken. Ge-wel-dig is dat!

  5. Hele mooie foto!!
    Als ik ga hardlopen loop ik ook in zo’n omgeving alleen staan er daar nog hoogspanningsmasten helaas. Alhoewel, als ik er in klim kan ik misschien ook vliegen of in ieder geval naar beneden zweven.
    Jammer dat je man niet even leuk meedeed, mannen zijn zo nuchter haha.

  6. Rebelse, ik denk dat ik de oplossing heb van dit onuitgesproken raadsel. Hier komt het:

    Ga eerst naar die voormalig hervormde kerk en vreet je daar vol met ongetwijfeld door de Heer gezegende pannenkoeken en drink er een fles rode port uit het jaar 1965 bij. Loop dan in een licht drafje met wapperende handen naar dat weidse veld en… je stijgt als vanzelf op. Ik ben er van overtuigd dat het lukt en mocht dat onverhoopt niet zo zijn, dan zijn er volgens mij voldoende Friezen die je dolgraag een eindje op weg willen trappen. Want zo zijn ze daar wel, in Friesland. Ze lanceren graag idiote ideeën.
    Veel succes. Hoor ik het nog even als je boven goed aangekomen bent?

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw