Julia en de String van Wolmoed

Deel 6 en wat vooraf ging:
Eindelijk weer een nieuw deel over Julia. Julia – Sjuul voor intimi – is een gescheiden vrouw wiens leven soms wat rommelig verloopt. Daarnaast onderhoudt ze een moeizame vriendschap met Jessica, heeft 2 pubers in huis, hikt tegen een midlifecrisis aan en probeert het hoofd koel te houden op haar werk hoewel haar cheffin Wolmoed het haar soms erg moeilijk maakt terwijl … enfin, lees hier het vervolg! (Deel 1, 2, 3, 4 en 5 staan gecategoriseerd onder Het Verhaal van Julia)

Natuurlijk had Julia Casper niet gebeld om het uit te maken. Ze kon zich er op de een of andere wonderlijke manier toch niet toe zetten en toen ze de volgende ochtend op de fiets richting station reed overdacht ze de hele situatie nog eens. Was die boxershort met olifantjes nu werkelijk zo erg? Casper had toch ook leuke dingen? Hij was avontuurlijk, hield van gezellig uit eten gaan, was zorgzaam – al met al had hij een heleboel pluspunten. ‘Ik hou hem voorlopig nog maar aan’ bedacht Julia terwijl ze haar fiets op slot deed.

Toen ze even later op kantoor arriveerde hoorde ze Wolmoed vanuit de lift al tekeer gaan.
‘Wat denk je wel niet van me?’ hoorde ze Wolmoed krijsen. ‘Je doet voorkomen alsof ik me hier in het bedrijf omhoog n**k’.

Julia zuchtte toen ze de schelle overslaande stem van Wolmoed hoorde. Ze zuchtte nog dieper toen ze het beteuterde gezicht van Lidewij zag, die tegenover Wolmoed stond en haar angstig aankeek.
‘Hoe haal je het in je hoofd, na alles, alles wat ik voor je gedaan heb’ krijste Wolmoed.
Julia knarsetandde. Wolmoed haatte Lidewij, dat was algemeen bekend. Wolmoed haatte sowieso alle vrouwen die mooi en jong waren en dat was ook geen wonder. Toen Julia Wolmoed voor het eerst zag dacht ze dat ze te maken had met een ex-junk die nu zwaar aan de alcohol zat.

‘Zo bedoelde ik het niet Wolmoed’ prevelde Lidewij angstig. ‘Dat heb ik niet zo gezegd en niet zo bedoeld. Ik wil je absoluut niet kwetsen.’

‘Hoe bedoelde je het dan?’ gilde Wolmoed.

Julia ging koffie halen. Wat wond die Wolmoed zich weer op. Wat Lidewij precies gezegd had wist ze niet, maar het feit dat Wolmoed zo kwaad was, was verdacht. Dat betekende vast dat Lidewij de spijker op z’n kop had geslagen.
‘Je doet voorkomen alsof ik me hierom hoog n**k!’ gilde Wolmoed weer en nu wist Julia het zeker: Wolmoed voelde zich betrapt. Dat hoefde helemaal niet, want een ieder had allang door hoe Wolmoed in elkaar zat dus van betrapt voelen was geen sprake. In de wandelgangen stond Wolmoed al jaren bekend als de het ‘bedrijfsmeisje’ omdat ze alleen maar verhoudingen aanging met mannen op de werkvloer. Julia ging in gedachten even tellen en ze kwam al gauw op een stuk of 9.

‘Waarom neemt ze geen apart kantoortje’ grapten ze wel eens op kantoor. ‘Dan heeft ze haar werkplek en haar afwerkplek’. Iedereen lachte dan, maar tegelijkertijd schudden ze ook meewarig het hoofd en keken vol afgrijzen toe hoe Wolmoed zich gedroeg tegen haar nieuwste slachtoffer.

Terwijl Julia haar computer aanzette hoorde ze vanuit de verte Reutelende Roderick aankomen. Godsamme, wat hoestte en rochelde die man vandaag weer. Het leek wel alsof hij open Tbc had. Kon daar nou niet eens wat aan gedaan worden?
Ze ving even de blik van een wanhopig kijkende Lidewij en Julia knikte haar bemoedigend toe. Ongemerkt gleed er een vaag glimlachje over het gezicht van een dankbare Lidewij waarop waanzinnige Wolmoed nog kwader werd. ‘En dat na alles wat ik voor je heb gedaan!’

‘Wat is hier aan de hand?’ kwam Reutelende Roderick tussenbeide. ‘Zelfs in de lift hoor ik je schreeuwen.’
Waanzinnige Wolmoed barstte in huilen uit en liep van de afdeling af. O ja. Ook dat nog. De bekende truc van Waanzinnige Wolmoed. Eerst huilen, stampvoeten en dan kwaad weglopen. Julia keek haar na zoals ze daar wegliep en ze kon er niets aan doen, maar opeens had ze medelijden met haar. Hoe haalde Wolmoed het in haar hoofd om met groen geverfd haar en een heupbroek, die zo laag zat dat een ieder constant haar string mocht bewonderen, naar het werk te komen? Het was werkelijk te gênant voor woorden.

Wordt vervolgd