Over Het Weer en onze Lieve Lieve Heer

Vrijdag 25-08
Lief dagboek,
Weet je nog dat ik vorige week vertelde dat we om kwart voor vijf op moesten omdat man om half zeven in het ziekenhuis moest zijn? Weet je nog dat ik om 01.45 uur nog wakker was? Nou, ik bleef wakker tot een uur of vier – toen dommelde ik even weg maar drie kwartier laten bezorgde de wekker me bijna een hartverzakking.
Eenmaal in de auto, op weg naar Sneek, ging het weer goed met mijn bijna-hartverzakking. Wat heerlijk was het om – met dit mooie weer – zo vroeg op pad te gaan. Die stilte op de weg, het licht, de lucht! Ik dacht terug aan lang vervlogen tijden, toen ik om 6 uur in de ochtend met m’n vriendinnen door Amsterdam naar huis fietste en we ook zo genoten van het eerste ochtendzonnetje (voor zover we ons daarvan bewust waren na een avond vol alcohol).
Hoe dan ook: eenmaal in het ziekenhuis kon man meteen naar z’n kamer.
‘Ik ga je enorm verwennen de komende weken’ wilde ik hem opfleuren. ‘Elke dag ga ik gezonde hapjes voor je maken en… wat is er, pijn?’ toen ik zag dat het gezicht van man vertrok.
Man schudde zijn hoofd. ‘Nee, dat is het niet. Het is de gedachte aan jouw ha…’ maar hij kon zijn zin niet afmaken omdat een verpleegster de kamer binnenstormde.
‘Zijn we er klaar voor?’ joelde ze opgewekt.
De gepijnigde uitdrukking op mans gezicht verdween spoorslags. Het leek alsof hij.. opgelucht? was.
‘Nou en of’ zei hij monter.

Trouwens: sinds het maar niet wil vlotten met de formatie zien we de politici weinig op tv dagboek. De stralende joviale lach van Rutte begin ik haast te missen. Toch valt er verder gelukkig nog genoeg te lachen. Wat te denken van de documentaire over Jesse Klaver waar we ons op mogen verheugen? Ik kan niet wachten om ‘m te zien! Als dit geen Ultieme Zelfverheerlijking is weet ik het niet meer.

Zaterdag 26-08
Operatie van man is goed gegaan, mocht hem vanmiddag weer ophalen. Nu loopt hij op krukken. Knap dat ze dit allemaal kunnen. Wat moeten de mensen vroeger toch geleden hebben. Ik roep regelmatig dat het me heerlijk lijkt om een paar honderd jaar geleden geleefd te hebben maar of het allemaal echt zo fijn was? Bij het minste of geringste legde je het loodje.

Ik heb me trouwens voorgenomen dagboek, om me over het ‘kleinere’ scherm van m’n nieuwe iPhone heen te zetten. Het scheelt 4 om 7 mm en ik vind het echt te gek als ik me daar druk om zou maken. Het is ook zo ondankbaar vind ik. Er zijn mensen op de wereld die vreselijk lijden en ik loop te janken om een 7mm kleiner scherm? Het is eigenlijk beschamend. Ik moet toegeven dat ik dit niet helemaal zelf heb bedacht. Toen ik me over die 7mm bij vriendin M. beklaagde keek ze me verbijsterd aan en zei: ‘Ben jij wel goed bij je hoofd? Er zijn mensen op de wereld die vreselijk lijden en jij loopt te janken over een SCHERM dat 7mm kleiner is???’

Maandag 28-08
Jammer, jammer. De docu over Jesse Klaver wordt uiteindelijk toch niet uitgezonden. Wat een gemiste kans is dit. Ik had me zo verheugd op een avondje ouderwets entertainment.

Ik was trouwens vergeten te vertellen dagboek, dat ons aller Winnie Sorgdrager het onderzoek inzake de Finopril-affaire gaat leiden. Hartstikke mooi om te zien dat de baantjescarrousel weer op volle toeren draait. Hartstikke mooi om te zien dat de slager zijn eigen vlees keurt. Daar zullen de boeren ook enorm blij mee zijn.

Dinsdag 29-08
Naar het UWV. Ik heb nog steeds geen baan dagboek, ondanks het feit dat ik zo breed inzetbaar ben. Toen ik 20 was kon ik veel minder en wist ik veel minder dan nu maar banen vinden was geen enkel probleem.
‘Toen was je nog jong’ zei vriendin M.
‘Hallo’, stoof ik op. ‘Ik ben nu nog steeds…’ maar opeens zweeg ik. ‘Jong’ had ik willen zeggen dagboek. En zo voel ik me wel. En dat ben ik ook nog natuurlijk. Ten opzichte van iemand van 100 ben ik zelfs piepjong. Maar ten opzichte van iemand van 20 ben ik.. hmm, toch wat minder jong. Tja.

Het was trouwens prachtig weer dagboek. Ik geloof dat dit al de vierde mooie dag was dit jaar. Tjonge jonge, we mogen wel weer in onze handen knijpen hoor. Het is altijd hetzelfde liedje – tegen de tijd dat de zomervakantie voorbij is gaat het zonnetje schijnen. En als ‘ie eenmaal schijnt dan krijgen we geheid regen. Verschrikkelijk, want morgen beginnen de Visserijdagen.

Woensdag 30-08
Hele dag storm, regen en wind. Tuurlijk, de Visserijdagen zijn begonnen. Dat heeft Onze Lieve Heer kennelijk zo geregeld. Hij heeft gedacht: als het de Visserijdagen zijn dan laat ik het regenen. Misschien moet ik Hem ook eens een briefje schrijven, kijken of het wat uithaalt. Waarom zeggen we eigenlijk Lieve Heer? Hoe weten we dat Hij Lief is? En als ik Hem zou schrijven, moet de aanhef dan zijn: Lieve Lieve Heer?

Donderdag 31-08
De brief aan de Lieve Lieve Heer laat ik zitten. Hij luistert toch niet, dat weet ik nu al.