Juf Nellie’s Kerstavond – 1

Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen met schrijven weet je dat? Er zijn zoveel dingen die ik wil vertellen maar ik heb er gewoon de tijd niet voor. Waar ik wel bij stil wil staan is het feit dat dit het tweede kerstfeest wordt zonder mijn broer. Voor hem zijn dan ook de volgende regeltjes in de hoop dat hij, waar hij ook is, ze heel misschien toch leest. Je weet maar nooit tenslotte…

Lief broertje,
Ik mis je jongen. Wij missen je. Pap, mam en ik reden vanmiddag over de Zuiderhaven en hebben een grote kaars voor je gebrand in de kerk. We zijn niet zo kerkelijk, ik weet het, maar het gaat om de symboliek. En het gevoel. Die kaars blijft 9 dagen branden en dat vinden we een prettig idee. Op die manier is het net alsof je de komende tijd nog iets dichter bij ons bent. Dat ding was 5 euro trouwens. Voor een kaars! Ik blijf het een beetje geldklopperij vinden en ik weet zeker dat jij dat ook vindt maar vooruit. Het voelt goed. Dag broertje. We denken aan je. We missen je. En we houden van je.

—————————-

Ik wou ook een soort Dickens-achtig kerstverhaal schrijven maar toen ik bezig was realiseerde ik me dat ik schaamteloos het Scrooge-verhaal aan het herschrijven was. Dat is natuurlijk een beetje idioot en nu pieker ik me suf wat voor kerstverhaal ik dan zal schrijven. Weet je wat: ik ga gewoon beginnen, ik zie wel waar het eindigt.

Voordat ik ga beginnen wil ik jullie allemaal heel prettige kerstdagen toewensen en alvast een fantastisch en mooi 2014!

Nu ga ik echt beginnen:

De kerstavond van Juf Nellie
Het was de avond voor kerst toen juf Nellie een plaid om haar benen wikkelde, de tv uitzette en een hapje nam van haar advocaatje. ‘Wat is dit toch altijd lekker’, dacht ze. ‘Ik zou hier wel een hele fles van op kunnen.’ Ze moest gniffelen om die gedachte.
‘Mijn leerlingen zouden raar opkijken als ze dat van me zouden weten’, lachte ze in zichzelf. Zoals ze daar zat, genietend van haar advocaatje, maakte juf Nellie beslist een aandoenlijke indruk.

Behalve misschien een beetje aandoenlijk was juf Nellie een nuchtere, droge, saaie vrouw. En degelijk. Alledaags. Kleurloos. Duf. Dor.
Maar juf Nellie was niet gek. Of hysterisch. Of labiel.

Daarom vroegen de mensen van het kleine dorpje zich later altijd af hoe het toch zo mis kon gaan met juf Nellie op die kerstavond. Tijdens die winter toen het vroor dat het kraakte en de mensen dag en nacht stookten om hun huis warm te houden.

‘Ik moet toch eens uitzoeken waar dat rare geluid vandaan komt’, dacht juf Nellie terwijl ze gedachteloos een bladzijde van haar boekje omsloeg. Op het knetteren van het vuur in de open haard na was er verder geen geluid in huis te horen en het was al uren geleden dat de sneeuwstorm was gaan liggen. Ze hield haar hoofd wat scheef en spitste haar oren. ‘Het lijkt wel alsof er iemand met z’n nagels over het schoolbord krast’, dacht ze. ‘Het is een irritant geluid.’

Juf Nellie ging verder met haar boek, nam een tweede advocaatje en gooide nog een houtblok op het vuur.
‘Heerlijk,’ dacht ze terwijl ze haar handen naar de vlammen uitstak. ‘Heerlijk is het om even vrij te zijn. Kerstvakantie. Even niet voor de klas staan. Even niet die op hol geslagen jeugd iets bij proberen te brengen. Ze nemen me toch niet meer serieus en ach, laten we wel wezen: het kan me feitelijk ook niets meer schelen. Het wordt volgens mij tijd dat ik met pensioen ga.’

Een paar uur later sleepte juf Nellie zich moeizaam de trap omhoog. Ze verlangde naar haar elektrische deken. ‘Daar kan ik me elke avond zo op verheugen’, dacht ze. ‘Zeker met dit weer is het een feest om in een warm bed te duiken.’
Terwijl ze de deur van de badkamer openduwde luisterde ze weer even aandachtig. ‘Dat vreemde geluid houdt maar niet op. Het lijkt echt op een soort gekras. Wat raar is dit.’

Wordt vervolgd

 

27 gedachten over “Juf Nellie’s Kerstavond – 1”

  1. Zo, Edgar Allen Poe in vrouwengedaante. Je bent goed in enge verhalen schrijven! Maar over je broer schrijf je mooi en liefdevol. En ach, die vijf euro…. Sterkte de komende dagen.

  2. Ja jammer als het zo gaat met familie. Volgens mij gaat dat in iedere familie wel zo ergens met iemand als ik dat zo tenminste in mijn omgeving wel hoor. Maar goed dat maakt het voor jou niet minder erg. En die kaars voor het gevoel, doe het ook vaak, gewoon geeft een goed gevoel. Ben benieuwd naar de afloop van je verhaal haha hoewel in een oud huis wonend hoor ik soms ook van alles en weet ik niet of ik het wel wil weten. Heb ooit een keer een vogel op de zolder gehad. Hoewel ik het wist dat ie er zag, schrok ik me een hoedje toen hij daadwerkelijk naar me toe kwam vliegen brrrrrrrrrr. Niet te eng maken dus maar.

  3. Mooi begin over je broer. Eerste deel van je kerstverhaal met plezier gelezen terwijl hier de wind om het huis loeit. Ben benieuwd naar deel 2.en vooral waar dat vreemde geluid vandaan komt Wens je fijne kerstdagen en een goed en gezond 2014 toe,.

  4. Ik was gisteren al hier en las je stukje die je mooi hebt geschreven voor je Broertje , hij zal wel giechelen over zijn Zus haar gemompel over de kosten van de kaars en jullie zeker en vast als een warme deken beschermen xxx

    O ik ging niet naar bed als ik Tante Nellie was , hihi of mezelf verstoppen onder deken .
    Fijne feestdagen en een gezond en een gelukkig 2014 xxx

  5. Mooi geschreven aan/over je broer.
    Het is goed om aan dierbaren die er niet meer zijn te blijven denken, over ze te praten en ze zo levend houden.

    En mevrouw W. G. van de Hulst (sic!) schrijft een kerstverhaal… spannond!

  6. Ja nu moet ik met Kerst de computer weer aanzetten terwijl ik het niet van plan was!
    Je houdt ons wel bezig! 😉
    Gezellige dagen toegewenst! (mijn broer is er na 9 jaar weer bij, maar ja dat was gewoon een ordinaire ruzie. Ik tel dus mijn zegeningen)

  7. Het blijft vreemd dat een kaars branden de zoveel emoties kan verzachten en mensen, gevoelsmatig, in je nabijheid kunnen brengen, best mooi!
    Juf Nellie doet vast geen óóg dicht 😉

  8. Je bent goed in cliffhangers! Ben benieuwd naar de rest.
    Juist met deze dagen missen we onze dierbare overledenen meer dan ooit.
    Ik brand nooit meer kaarsen, J. doet dat wel in iedere kerk waar we binnenstappen. Ik hou er geen rituelen op na, ik draag ze in mijn hart. Maar ik begrijp het wel als mensen er wel behoefte aan hebben. Fijne dagen!

  9. Rebelse Huisvrouw

    Dag allemaal, dank voor jullie reactie. Ondertussen zit de kerst er weer (bijna) op, hoop dat jullie leuke dagen gehad hebben!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw