© Pixabay monkey-1757972_1280

Stakend Ambtenaartje

Beste EU-ambtenaar. Ik heb vandaag echt even gelachen om en met u. Serieus. Het was een fractie van een seconde, maar toch. Mijn oog viel namelijk op deze leuke krantenkop: ‘EU-ambtenaren staken om salaris.’
De dag was grauw en grijs en ik had de hele ochtend al jankend onder mijn blauwe lamp gezeten om mijn winterblues te bevechten, maar met dit stukje was ik er meteen bovenop.

Opgewekt ging ik verder met lezen want in al mijn onnozelheid dacht ik dat deze kop maar één ding betekende: de EU-ambtenaar vond eigenlijk ook wel dat hij iets teveel verdiende en pikte dat niet langer meer. 😉

Toch verdween al gauw de blije glimlach die om mijn lippen speelde. Wat bleek namelijk tot mijn verbazing: er is een wilde paniek uitgebroken onder de EU-ambtenaren omdat ze bang zijn dat ze minder gaan verdienen! Er zijn namelijk dreigende bezuinigingen op hun salaris (let wel: dreigende!) en tja, dat vindt de EU-ambtenaar volkomen onacceptabel. Vandaar dan ook de blinde, wilde paniek en de dreigende staking.

Als het niet zo triest was, was het nog wel lollig. Het dreigement van de EU-ambtenaar laat feilloos zien dat het systeem buitenproportioneel scheef begint te groeien.

‘Een groot deel van de EU-ambtenaren in Brussel legt vandaag zijn werk neer uit protest tegen dreigende bezuinigingen op hun salaris. Leden van het Europees Parlement en de Europese Commissie waarschuwen dat als de plannen om hun loon te korten doorgaan, ze hun werk straks niet meer goed kunnen doen.’

‘… als de plannen om hun loon te korten doorgaan, kunnen ze straks hun werk niet meer goed doen.’ Huh?!? Hoe verzin je het! Waar het in het kort op neerkomt is dit: wij, het volk, mogen allemaal rücksichtslos genaaid worden. De oudjes die hun hele leven lang keihard gewerkt hebben als eerst. Voor straf. Omdat ze steeds ouder worden en maar blijven leven. Vandaar ook al die extreme bezuinigingen in de zorg. De bezuinigingen vliegen ons aan alle kanten om de oren en zo gaat dat in heel Europa waar de gemiddelde Europeaan zich regelmatig even achter de oren krabt en bij zichzelf denkt: ‘hoe heeft het toch zover kunnen komen?’

Al met al heb ik ondertussen het idee dat hier iets veel ernstigers aan de hand is dan alleen maar de volkomen uit de hand gelopen Graaipartij. Er is iets heel erg mis met het denkvermogen. Elke vorm van realiteitszin is verloren gegaan. Dit is natuurlijk niet goed. Het is bijna eng. Ergens anders zou je om deze zelfde mentaliteit op staande voet ontslagen worden maar hier niet.

Misschien is het een klein beetje kort door de bocht, maar ik heb – denk ik in al mijn simpelheid – een prima oplossing voor de ‘Protesterende Ambtenaar’: een collectief ontslag! Weinig Europeanen zullen het in de gaten hebben (hoogstwaarschijnlijk niemand) en het is meteen een prima bezuiniging. Bovendien, dit soort salarissen zijn geen salarissen. Het zijn cadeautjes die ze elkaar geven. Betaald door ons.
Om een – eventueel (wat ik niet denk) – probleem op te lossen van de ontslagen ambtenaar ben ik bereid een stuk of 3, 4 te vervangen.

Over de reiskosten moeten we nog even overleggen. En de bonus hoef ik ook niet, zelfs als ik niet functioneer. Dat beloof ik.

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw