© Pixabay: angel-3026517_1280

De Vauten

Vrijdag 01-06
Lief dagboek,
Juni alweer. Wat gaan die maanden toch snel. Veel te snel. Je kijkt op de klok en bam, er blijken weer een paar uur om te zijn. Ik durf tegenwoordig niet meer op de klok te kijken. Op de kalender trouwens ook niet, bang dat er weer een maand voorbij is.

In het kader van fit en gezond blijven heb ik overigens vandaag weer heerlijk gegeten dagboek: ik at bloemkoolrijst met gebakken uien, knoflook, champignons, gerookte makreel, madame Jeanette en paprika. Op de rand van mijn bord lagen bovendien 2 falafel-balletjes, een halve avocado en een paar eetlepels humus. In mijn smoothie zat: rucola, veldsla, paksoi, komkomm… o wacht, de telefoon gaat.

Dat was vriendin G. Ze heeft zich ingeschreven bij een relatiebureau en heeft de ene date na de andere maar ze ontmoet alleen maar gekken zegt ze. ‘En ik wil niet alleen blijven’ jammerde ze.
‘Kom bij ons wonen’ stelde ik voor. ‘Dan mag je mijn huishouden doen en in ruil daarvoor ben je niet alleen’ maar G. vond het een uitermate slecht idee.

00.30 uur. Gekeken naar documentaire over The Doors. ‘Wat waren ze toch goed hè’ verzuchtte ik tegen man.
‘Ik vind het vrij hysterisch allemaal om eerlijk te zijn’ zei hij terwijl hij naar Jim keek die roerloos op het podium lag.
‘Ik vind ze GE-WEL-DIG’ kwijlde ik. Jim lag nog steeds op het podium. Af en toe leek het alsof hij even aan het stuiptrekken was.

Zaterdag 02-06
’s Middags op bezoek bij M. & H. – was gezellig. ’s Avonds uit eten met vriendin M. en haar man.
‘Zit je vol?’ vroeg man van M. belangstellend toen hij zag dat M. haar bord niet leeg at.
‘Nee’ bitste M.
‘Waarom eet je je eten dan niet op?’
‘Omdat ik GENOEG heb. Ik zit niet VOL – een mens kan niet VOL zitten’ snauwde M. ‘Hoe vaak moet ik dat in Godsnaam nog zeggen. Een emmer zit vol, een glas zit vol – een mens zit niet VOL’.
Man van M. zweeg beduusd. ‘Ik zeg altijd vol’ mompelde hij uiteindelijk.
‘Ja. En ik roep al -tig jaar dat dat niet goed is’ antwoordde M. ‘Het is net zo fout als ‘hun hebben’. Dat zeg je toch ook niet of wel soms??’

Zondag 03-06
21.10 uur. Lees net dat het kabinet nu ook al roken op een terras wil verbieden. Lijkt me een fijn plan. Straks gaan ze ook roken verbieden in huis, in de tuin – overal. Ik vraag me soms oprecht af dagboek, wie er nu gek is. Het Pluche bedenkt nu dus dat het een goede actie zou zijn om roken op een terras te verbieden maar zwijgt angstvallig over het over het vliegverkeer dat vele malen vervuilender is. Mevrouw Thieme, u bent zo begaan met het milieu, zegt u hier nou iets over. O nee, stom van me: u zit zelf doorlopend in een vliegtuig.

Maandag 04-06
Naar pa in Rotterdam. Toen ik binnenkwam overviel het me direct weer dagboek, dat moe daar niet stond met wijd opengesperde armen. ‘Daar is mijn meisje!!’ riep ze altijd en ik stond er toen niet bij stil dagboek, ik stond er werkelijk niet bij stil dat ik ooit binnen zou komen en dat alles anders zou zijn. Ik zou willen dat ik van moe droomde zodat we toch nog even konden praten en lachen maar dat gebeurt niet. Zou moe het te druk hebben? Zou ze Earl Hines al ontmoet hebben? Of Al Bowlly? Of al die anderen waar ze zo van hield? Moe hield veel van onderstaand liedje dat Stephen King tot mijn grote vreugde ook gebruikte in The Shining (op het eind van de film, als Jack Torrance aan de bar in het hotel zit). Moe en ik hadden dus op muziekgebied soms dus toch wel wat overeenkomsten.

Dinsdag 05-06
Met de mannen op bezoek bij zus van moe in België. Moe en haar zus hadden een geweldige band en belden elkaar soms wel 2x per dag. Voor tante is het ook moeilijk – die is nu twee jongere zusjes kwijt met wie ze heerlijk kon lachen. We vergeleken hen vroeger wel eens met The Golden Girls en zelf zagen ze hier en daar ook wat overeenkomsten. Dat het  allemaal zo zou lopen had niemand kunnen bedenken. Toch hebben we veel gelachen, tante en ik, en veel herinneringen opgehaald aan moe. Zo heerlijk dat er iemand is die nog precies weet hoe moe als klein meisje was.

We zagen tot onze verbijstering dat de benzine daar 1.44 euro was; in het Aardse Paradijs dat Nederland heet mogen we ondertussen maar liefst 1.77 betalen. We zouden toch één Europa worden? Ik merk er niets van.
‘En dan hebben we het nog niet eens over het ‘kwartje van Kok’ brieste oom H. die ik ’s avonds aan de telefoon had. ‘Dat zou eraf gehaald worden, is nooit gebeurd. Je vraagt je werkelijk af… Enfin, laat me m’n mond maar houden’. Oom H. zuchtte. Ik was even bang dat hij zou gaan huilen maar dat deed hij gelukkig niet.

Woensdag 06-06
Met vriendin M. naar Leeuwarden, veel gelopen. Zag tot mijn grote vreugde dat er een La Place op het Zaailand gebouwd wordt! Gezellig, ik miste hem wel sinds V&D verdwenen is.
Bij Grand Café Z (leuk daar!) kopje koffie gedronken. ‘Gek hè’, hoorde ik een vrouw zeggen. ‘Ze wil niets met ons te maken hebben maar ze blijft me maar volgen. Ze is ongelooflijk geïnteresseerd in wat ik schrijf en elke zondagochtend vroeg zit ze te gluren, jaar in jaar uit. Bizar. Daaraan herken je toch wel de echte psychopaat vind je niet? De echte doorgewinterde diehard totale gek?’
Beide vrouwen moesten enorm lachen.
‘Ach ja’ vervolgde ze uiteindelijk. ‘Laten we het er maar op houden dat die bovenmatige interesse er altijd al geweest is. Dat heeft uiteindelijk immers ook geleid tot die krankzinnige ruzie van toen waarbij ze totaal doordraaide en…’
De rest van het verhaal ging verloren omdat vriendin M. begon te praten over haar werk en haar oversekste cheffin. Hield dus m’n mond want de verhalen over de oversekste cheffin zijn vele malen leuker.

Donderdag 07-07
13.00 uur. Op dit moment zit ik in de tuin aan tafel met een laptop voor m’n neus waarvan de batterij bijna leeg is. Zo irritant. Moet eigenlijk naar boven om oplader te halen maar heb geen zin. Enfin, maar eens kijken hoever ik kom met een zwakke batterij.

Ben ik weer. Moest toch oplader halen, het ging niet meer.

In plaats van te dromen van moe droomde ik de afgelopen nacht van man. Hij duwde de Harlinger Courant onder m’n neus en riep ontzet: ‘Ben je wel goed wijs?? Dat stukje van je staat vol fouten. Ik heb er al 19 geteld’. Was een irritante droom. Ben nu voor de zekerheid constant de tekst aan het overlezen. Negentien fouten vind ik wel erg veel.

8 gedachten over “De Vauten”

  1. Ellie Schmitz

    Heerlijk eten heb je gehad…ik zou bijna aan tafel willen komen, een hap naar mijn hart! Fijn dat je met gante herinneringen aan je moeder bebt op kunnen halen.

  2. Ja, voor je tante is het ook zowat hé. Mijn tante heeft ook 2 jongere zusjes verloren en hoewel ze altijd blij en vrolijk leek ging het toch minder goed dan iedereen dacht.

    P.s. Misschien is NMLK iets voor vriendin G?

    1. Ja, voor jouw tante is het ook niet makkelijk. Het is natuurlijk ook zo…tegennatuurlijk om je jongere zusjes te verliezen op de een of andere manier. Ergens klopt het dan niet.

      Ik heb de tip van NMLK direct doorgegeven, leuk!

  3. Wat een fijn nummer is dat. Past helemaal precies bij je dagboek van deze keer; dat vliegt alle kanten op, maar op de achtergrond zingt die lekkere ouderwetse stem een geruststellend lied. Heerlijk!

  4. Veel dank voor jullie reactie! Het is nu vrijdagavond (nacht eigenlijk) dus ik wens jullie alvast een goede nacht en een mooi, goed en gezellig weekend! (Het wordt geen mooi weer zeggen ze. Jammer maar we gaan er toch maar wat van maken!).

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw