De Snul

Zaterdag 13-01
Lief dagboek,
Het zal aan mij liggen maar toch kunnen sommige uitspraken me een beetje bezighouden. Zo heeft onze burgervader kortgeleden gezegd dat hij ‘blij is dat bepaalde ‘onfatsoenlijke’ politieke partijen niet meedoen aan de gemeenteraadsverkiezingen in Harlingen’.
Serieus? Is dat werkelijk een uitspraak van een burgemeester die pretendeert boven de partijen te staan? Is DIT nou werkelijk iemand die zich democraat noemt terwijl hij met dit soort uitspraken een groot deel van de Harlinger bevolking uitsluit? Goh. Interessant. De politieke correctheid viert kennelijk ook in Harlingen hoogtij.

13.30 uur. Pa en ik gaan richting MCL. Moe ligt nog steeds op afdeling K – vandaag al precies twee weken. De eerste maand van het nieuwe jaar is al bijna op de helft en we hebben hem tot nu toe alleen maar in het MCL doorgebracht. Wonderlijk, de ‘verrassingen’ die het leven soms voor je in petto heeft.

Maandag 15-01
Gek hè dagboek: er wordt momenteel moord en brand geschreeuwd door werkgevers vanwege tekort aan personeel terwijl 1.2 miljoen mensen werkzoekenden zijn. Mind you: tijdens crisis hebben dezelfde werkgevers hun personeel op een meer dan schandalige manier eruit geschopt (en onder dit personeel bevonden zich, hoe triest, veel ouderen die uiteindelijk in de bijstand beland zijn). Nu is het huilie huilie omdat er zogenaamde geen goed personeel in Nederland te vinden is en liggen ze op de knietjes om mensen van buiten te halen. Dit alles uiteraard tegen zeer lage beloning. Dank u wel Grote Leiders. Ook namens die 1.2 werkzoekenden. Geloof me,  jullie hebben inmiddels geschiedenis geschreven. Het hoofdstuk heet: ‘Hoe we lachend en reutelend 1.2 miljoen mensen in de stront lieten zakken’.

Dinsdag 16-01
Oom H. en buuf Annie (zijn vriendin) kwamen op bezoek bij moe die de komende tijd bij ons logeert om te revalideren. ‘Ik heb het niet zo op ziekenhuizen’ rilde oom H. ‘Ik herinner me nog dat er, in de tijd dat mijn vrouw in het ziekenhuis lag, een Snul rondliep die dacht dat we achterlijk waren. De Snul drukte ons constant op het hart vooral geen hoop te hebben. Wat zal de Snul teleurgesteld geweest zijn toen mijn vrouw nog jaren doorleefde’.

‘Snul?’ vroeg buuf Annie. Ze keek wat verdwaasd.
‘Snul ja’ knikte oom H. ‘Een Snul is een levend wezen dat denkt dat je achterlijk, zwakzinnig en hersenloos bent als je nog een beetje hoop koestert. Een Snul heeft er plezier in je te vertellen dat hoop hebben zinloos is. Het is onduidelijk of de Snul een man of een vrouw is – onze Snul had in elk geval een lange donkere paardenstaart, haar op de vingers, een snor en…’

Hij ratelde nog even verder, oom H., maar ik luisterde niet meer. Ik keek naar moe. Ze lag met haar hoofd op het kussen en haar ogen waren dicht maar ze glimlachte.

Woensdag 17-01
Kleding naar de Kledingbus in Kimswerd gebracht. De afgelopen zondag zag ik een documentaire over Armoede in Friesland en leerde ik over deze Kledingbus. Geweldig initiatief.

Donderdag 18-01
Zojuist even bij moe om het hoekje gekeken. Ze heeft haar flesje astronautenvoeding op en ik bracht haar een kopje thee. Ik wil weer met je aan de Cava moe! Ik wil weer met je over de Voorstraat lopen en bij Anna Casparii zitten. Ik wil weer lachen met je omdat je dacht dat je een leuke sjaal om had die in werkelijkheid een tafelloper bleek te zijn. Ik weet het: op dit moment ben je nog erg ziek en we zijn er nog lang niet. Of we er ooit komen weet ik niet en dat is ook niet belangrijk; we hebben elkaar vandaag nog. We hebben elkaar Nu. Meer dan Nu is er niet. Straks zien we wel verder – Nu hebben we te pakken. En Nu is, zeggen ze, waar het in Het Leven uiteindelijk allemaal om draait. Toch?

16 gedachten over “De Snul”

  1. Ik begrijp dat je moeder bij jou in huis is, Lilian. Vertroetel haar maar en geniet van elkaar. Beterschap gewenst ?

  2. Ik hoop dat je mam die astronautendrankjes lekkerder vind dan ik alweer 4 jaar geleden., 5 per dag en ik hikte er telkens een kwartier tegenaan voordat ik er een door mijn keel kreeg..
    Ze is bij jou vast in goede handen daar komt geen snul aan te pas.
    Heel veel sterkte.

  3. Die astronautenvoeding lijkt me niet lekker maar je schijnt er wel snel door aan te sterken dus het is voor een heel goed doel!
    Heel veel beterschap en leg je moeder maar flink in de watten.
    Lieve groet ♥

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw