© Bron: Pixabay

De Slotzin

Lief dagboek,
Terwijl ik dit schrijf heb ik net mijn boodschappenlijstje voor morgen af. Er staan wat ongebruikelijke dingetjes op maar hey, dat hoort er kennelijk bij als je in Harlingen woont. Zo staat er op mijn lijstje:

  • Quinoa
  • Gasmaskers
  • Zalm
  • Mondkapjes
  • Amandelen
  • Verseluchtkap (zo heet dat ding echt).

Ook heb ik opgeschreven:

  • Kiemen
  • Luchtreiniger (met Ionisator of Hepa-filter?)
  • Waterfilter en… en nog iets dat ik vergeten ben.

Ja dagboek, als je in Harlingen woont kun je niet voorzichtig genoeg zijn weet je dat? Het is triest maar waar. Ik verhuisde 12 jaar geleden hierheen in de veronderstelling permanent zuivere lucht in te ademen maar het tegendeel lijkt meer en meer waar te zijn. Ik heb het natuurlijk over het verontrustende bericht waarin verteld wordt over de onderzoeksresultaten over de zwarte neerslag in de omgeving van de Nieuwe Industriehaven. Ik las: ’De eerste screeningsresultaten tonen grote hoeveelheden Polycyclische Aromatische Koolwaterstoffen, oftewel PAK’s aan, een zeer giftige kankerverwekkende stof’.
Nou, als dat geen reden is om voortaan permanent met een gasmasker op te lopen weet ik het niet meer. Omrin sluiten/verhuizen/hogere pijp zou nog mooier zijn maar nee, het kapitaal gaat boven de gezondheid. Dan dus maar de gasmaskers.

Vrijdag 23-06
Ik zag dat in mijn stukje van vorige week hier en daar een paar foutjes zaten. Is irritant. Had stukje op de iPad getikt terwijl ik in de tuin lag – binnen achter de computer is toch beter denk ik.

Zaterdag 24-06
Vriendin M. was verbijsterd. ‘Nou ben ik al zolang met die man getrouwd en nog steeds weet hij me te verrassen’ vertelde ze.
‘En dat zal hij blijven doen, geloof me’ voorspelde ik enigszins duister maar M. hoorde me niet.
‘Weet je wat hij blijkt te doen?’ zei ze en zonder mijn antwoord af te wachten ging ze verder: ‘Als hij afwast maakt hij daarna de hele keuken schoon met het vuile afwaswater’.
‘Hij maakt de hele keuken…’ herhaalde ik, niet begrijpend.
‘Jaaaa’ schreeuwde M. ‘Hij dompelt het vaatdoekje in het afwaswater en gaat daarmee over het aanrecht, over het fornuis, over de eettafel. Toen ik er wat van zei antwoordde hij dat het gewoon schoon water was en dat ik niet altijd zo moest zeuren’.
M. kreunde en maakte nog net geen kokhalsgeluiden.
‘Waarom was je de volgende keer voor de aardigheid niet zijn overhemden in het afwaswater?’ opperde ik.

Ze fleurde direct op bij die gedachte.

Vandaag liep ik trouwens met dochter door de stad en er vloog een straaljager over die zóveel lawaai maakte dat ik bijna een hartaanval kreeg. Wat hebben ze het toch druk met die dingen de laatste tijd – ik heb het gevoel dat ze de hele dag rondjes hierboven maken.

Maandag 26-06
In het kader van ‘leuke gesprekken’ ving ik vanmiddag wel een héél erg leuk gesprek op. Ik zat op een bankje op de Voorstraat en vlak bij stonden twee jonge vrouwen te praten, ik denk van een jaar of twintig. Het ging kennelijk over een nieuwe vriend die een van de vrouwen had maar waar ze toch haar twijfels over had, althans: dat maakte ik uit op het gesprek. Ze vertelde: ‘Ik ging laatst voor het eerst boodschappen met hem doen en toen kocht hij een pak wc-papier. Ik weet het niet hoor’. Ze aarzelde even en vervolgde: ‘Toen ik hem met dat pak wc-papier zag staan ging er opeens toch iets van de magie weg’.

Dinsdag 27-06
Vandaag is het precies vijf jaar geleden dat mijn lieve broer ons verliet – emigreerde noem ik het liever. Het lijkt gisteren. Ging ’s ochtends vroeg direct naar de kerk op de Zuiderhaven om een kaars voor hem te branden. Gek, ik ben niet gelovig of zo maar op dit soort dagen brand ik wel een kaars. Zou ik dan ergens toch wat gelovig zijn?

Woensdag 28-06
Had gisteren in de kerk ook meteen een kaars willen branden voor Het Kabinet dat er maar Niet Kwam maar ben ’t vergeten. Al meer dan 100 dagen zijn ze nu met z’n allen aan het dollen. Wat een droefenis.

Donderdag 29-06
00.51 uur. Ik dacht dat het woensdag was en had mijn stukje nog niet af en pas toen ik naar bed wilde gaan kwam ik tot de ontdekking dat het donderdag was en toen dacht ik: ‘O God, mijn stukje voor de krant heb ik nog niet af’ en toen ging ik nog als een gek mijn stukje schrijven en nu is het bijna af maar moet ik nog een pakkende slotzin bedenken maar dat gaat niet lukken want ik wil naar bed en…pfffff.

Ondertussen is het 00.55 uur. Dat lijkt me een mooie slotzin. Meer uitleg is eigenlijk overbodig. Toch?

column-2017-06-30

16 gedachten over “De Slotzin”

  1. Heel herkenbaar soms die laatste zin of juist de titel, het begin welke dan ontbreekt. Dan blijft mijn krabbel soms dagenlang wachten ;)) Vijf jaar geleden is dan heel onwerkelijk hè? Inderdaad alsof het gisteren was. Liefs voor jou! ♡

  2. Man van M heeft wel gelijk met haar gezeur.
    Hoeveel kaarsjes zullen er op een worden gebrand? Goeie vraag voor ; zullen we een spelletje doen.
    Straaljagers praat me er niet van, over luchtvervuiling zal ik het maar niet hebben.
    Ik wens je een heel fijn weekend 🙂

  3. Verliefde ogen

    misschien zit de kracht van magie in het niet zien
    van de soms verblindende realiteit
    die vanzelf naar verbeelding leidt
    waar niets tastbaar en alles geurloos is bovendien

    Lenjef 😀

  4. Vriendin M kan beter haar zegeningen tellen, de meeste mannen vinden afwassen beneden hun waardigheid en áls ze het doen nemen ze het zeer letterlijk, ze wassen af en laten de keuken in chaos achter.
    Niet vreemd hoor dat kaarsjes ritueel, ik ben ook niet gelovig maar kan een bepaald kapelletje nooit voorbij komen zonder een kaarsje te branden voor een aantal mensen die ik mis.

  5. Quiona en gasmaskers, dat moet toch gewoon kunnen?
    Ik moet ook eerlijk zeggen; niet alleen mannen, maar ook vrouwen met wc-papier onder hun arm, vind ik grote afknappers. Het idéé dat al die mensen de inhoud van dat pak gebruiken om hun billen mee af te vegen. Ik weet niet hoor… toen ik jong was, ik spreek over de jaren vijftig, gebruikten we bij ons thuis vaak gewoon een stukje krant, véél discreter 🙂

    1. Wel éérst goed verkreukelen hé, anders kon je er niets mee omdat het te glad was;-)
      En eerst netjes naar A5 formaat gesneden, gaatje in de hoek en aan touwtje in de wc hangen!

        1. Klopt, héél kort na de oorlog was er gewoon vaak geen geld voor toiletpapier . Ik weet het nog zo goed omdat ik het práchtig vond dat ik dan met een mes de kranten op maat mocht snijden, als peuter van een jaar of 5á 6 jaar waren messen natuurlijk verboden voor me. Het heeft niet lang geduurd maar ik wéét er dus van;-)

  6. Dank allen, voor jullie reactie! Nog een gezellige avond, voor later alvast welterusten en een mooi en goed weekend! (Volgens mij wordt het qua weer niet veel he? Hmm. Dat schiet niet erg op op deze manier. We naderen al aardig de herfst 😀 😀 )

Laat een antwoord achter aan Jokezelf Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw