De Profielfoto

Ik begrijp niet hoe het kan dat de reacties uitstonden. Dit is raar. Heb ze nu aangezet maar moet goed onderzoeken waar het aan ligt. Want ik heb ze niet uitgezet. Stom.

—————–

‘Ik weet dat ik niks negatiefs van je mag zeggen Afke’, zei Hendrik-Jan,’ maar weet je dat er binnenkort duizenden ouderen op straat gezet worden? Dertien tehuizen worden gesloten en nog eens tachtig locaties worden met sluiten bedreigd. Welkom in Nederland zou ik zeggen.’

‘Goh’, mompelde Afke afwezig. Ze was bezig met haar iPad en glimlachte tevreden. ‘Wat ben je aan het doen?’ vroeg Hendrik-Jan nieuwsgierig.
‘Ik heb net een nieuwe profielfoto op Facebook gezet – moet je zien hoeveel ‘likes’ ik nu al heb!´
Hendrik-Jan snoof. Dat onnozele gedoe op Facebook en de ´likes´ – hij vond het grote onzin. Hij was blij dat hij er niet aan meedeed.

‘Die vrouw van mij doet het ook’, klaagde Jan-Willem later in De Lichtboei. ´Die zit ook op Facebook en de een na de andere ‘selfie’ zet ze erop. Dan weer wil ze een ieder laten zien dat ze een nieuwe jas heeft gekocht, dan weer dat ze nieuwe laarzen heeft – ik schaam me dood voor dat mens. Het ergste is: als ze te weinig ‘likes’ krijgt, kan ik het echt aan haar humeur merken. Dan baalt ze. We liepen laatst op de Voorstraat en we kwamen Olga tegen – weet je nog, Olga van vroeger, van school – en de dames groetten elkaar niet. ‘Wat nou?’ zei ik tegen m’n vrouw. ‘Scheelt er iets?’

‘Weet je wat ze zei, die vrouw van me? Ze zei: ‘Ik heb Olga ontvriend. Ze gaf te weinig reacties op mijn foto’s en gedichten en zo kwam ik erachter dat ze jaloers op me is.’

Jan-Willem sloeg met zijn vlakke hand tegen zijn voorhoofd. ´Zo lust ik er nog wel een paar zeg! Die vrouwen lijken wel gek geworden!´
Hendrik-Jan had geknikt en bestelde nog wat te drinken. Het was een vreemde toestand allemaal.

Toen Hendrik-Jan later via de Noorderhaven naar huis liep had hij zijn handen diep in de zakken van zijn jas gepropt en er lag een bezorgde trek op zijn gezicht. In De Lichtboei hadden Jan-Willem en hij diepe, filosofische gesprekken gevoerd. Over de toestand in de Oekraïne, over de onrust in de wereld. Over de hoogte van de schoorsteen van Omrin – ‘dat ding is veel en veel te laag. Het is een schande dat dit ons door de strot gedouwd is’, had Jan-Willem gezegd. ‘De mensen in Midlum zitten met een huis dat onverkoopbaar geworden is en wat doen wij? Wat doet de politiek? Niets.’

Dit alles echode na in het hoofd van Hendrik-Jan. Ze hadden het homobeleid besproken – ‘Nederland wil alle homo’s ter wereld hier opvangen,’ had Jan-Willem vol ongeloof geroepen. ‘Dan is de logische stap toch dat elke asielzoeker zegt dat hij homo is? Waar zijn ze mee bezig? Dit land gaat aan stompzinnigheid ten onder, wat ik je brom.’

Ja, dit alles overdacht Hendrik-Jan en de trek op zijn gezicht werd nog bezorgder. Toen hij de deur van hun huisje opendeed was Afke nog wakker. Ze zat aan de eettafel en keek stralend op toen hij binnenkwam.

‘Hallo lieve, heb je een leuke avond gehad?’ Ze holde op hem af en sloeg haar armen om hem heen.
‘Het was gezellig ja’, mompelde Hendrik-Jan terwijl hij gedachteloos Afke’s blonde haar streelde. ‘Het was heel gezellig’.

‘Afke’, zei hij toen hij zich losgemaakt had uit de omhelzing, ‘maak jij je geen zorgen over de toestand in de wereld? Over wat zich hier allemaal afspeelt?’
Afke lachte. ‘Nou, nee, eigenlijk niet. Ik hoorde dat de economie weer enorm aantrekt en dat het heus wel goed komt. Ik maak me geen zorgen. ‘
Ze liep terug naar haar iPad en knikte tevreden. ‘Al 189 ´likes´ op m’n nieuwe foto’, glunderde ze.
Hendrik-Jan zuchtte. Hij wou opeens dat hij nog wat langer in De Lichtboei gebleven was.

9 gedachten over “De Profielfoto”

  1. Tja, het sterkt me alleen maar in de mening dat ik niet met facebook moet beginnen. Het gaat nergens over. HJ heeft af en toe wel goede dingen.

    Ik vraag me wel eens af:: is er leven na facebook en twitter en zo ja….hoe ziet dat er in godsnaam uit. Wat moeten al die mensen met hun handen, hun ego en hun vrije tijd?

  2. Ik heb het verhaal geliked, anders daalt het humeur misschien naar het nulpunt als er te weinig binnenkomen.
    Ik ben niet op faceboek, mijn nichtje wel. Dat hoorden we van haar zoontje tijdens een verjaardag: Een huis bomvol visite en dan zegt dat manneke: “Mijn mamma zit in vleesbroek op de kontjoeter. En daar kun je haar likken en met de vingertje doen!”(steekt daarbij vertederend zijn duim omhoog)….. Mijn nichtje heeft de hele avond met een rood hoofd rond gelopen en Koen moest vroeg naar bed.
    En had nog wel zo zijn best gedaan om de faceboek van mams te promoten!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw