© Pixabay christian-1316208_1280

Lief Dagboek – De ‘Prakkisatie’

Vrijdag 30-09
Lief dagboek,
Omdat ik zin heb in een andere schrijfstijl ga ik het vandaag eens op deze manier proberen. De telegramstijl kennen we nu wel. Misschien ben ik geïnspireerd door Louis Couperus met z’n Kleine Zielen waarmee ik me momenteel verpoos. Ik begin er zelfs ouderwets Nederlands door te praten zoals je merkt. Hoe dan ook: het is een experiment en als het niet bevalt houd ik er mee op.

Zaterdag 01-10
Vriendin L. logeert hier nog steeds. We kennen elkaar al sinds ons 7de jaar en we hebben altijd lol, zelfs als we niets zeggen. We ging ’s avonds op de fiets naar Het Noorderke en dronken een paar wijntjes. Het was jammer van mijn suikervrije periode maar wijn gaat voor.
Toen we thuiskwamen hebben we nog een oude aflevering Golden Girls gekeken en tot half vijf in de ochtend gebabbeld. Het was weer ouderwets.

Zondag 02-10
Op het moment dat ik dit schrijf ben ik net terug van vriendin M. Sammetje drukte doperwtjes plat tegen de muur en Katinka was aan het krijsen. Vriendin M. was dan ook niet in een al te best humeur, dat snap je. ‘De enige reden dat ik met de Staatsloterij meedoe is omdat ik hoop me een permanente au pair te kunnen veroorloven’ zuchtte ze somber.

Zojuist had ik wat boodschappen gedaan. Ik had een grote boodschappentas bij me waar tot mijn verbazing heel wat in paste. Eenmaal terug bij de auto – met mijn overvolle tas – ontdekte ik dat de autosleutels op de bodem van de tas lagen. Het was heel irritant – om mijn sleutels op te kunnen vissen moest ik eerst bijna alle boodschappen uitstallen op het dak van de auto en tot overmaat van ramp ging op dat moment mijn telefoon. Die – natuurlijk – ook ergens op de bodem van de tas lag.

Maandag 03-10
2300 banen weg bij ING. Jeetje. En dat terwijl het allemaal zo ontzaglijk goed ging – dat probeerden ze ons althans wijs te maken laatst, die Derde Dinsdag van september.

11.10 uur. Ik heb zoveel in huis te doen maar als het zo zonnig is wil ik naar buiten. Het maakt wel wat onrustig vind ik, dat zonnige weer. Ik begin bijna te verlangen naar koude, grijze dagen. Dat dit uit mijn mond komt kan ik haast zelf niet geloven. Toch ben ik vanochtend voor de zekerheid alvast met de blauwe lamp begonnen zodat ik de herfst en winter weer juichend doorsta in plaats van er jankend doorheen te strompelen.

Dinsdag 04-10
Ik ben al tijden op zoek naar leuke veterlaarsjes, het soort dat mijn overgrootmoeder ook droeg. Eindelijk kwam ik ze op internet tegen – ze bleken 209 euro te kosten. Toe maar. Alsof het niets is. Waarom in Hemelsnaam zo duur?
‘Omdat ze antiek zijn denk ik’ zei de overbuurvrouw bij wie ik mijn leed klaagde. ‘Als je overgrootmoeder ze ook droeg dan zijn ze vast heel oud’. Hmm.

Terwijl ik dit schrijf hoor ik dat de wasmachine stopt met draaien. Ik ga de was ophangen en daarna naar de kapper. Ik heb me voorgenomen mijn haar zelf niet meer te knippen – het eindigt er altijd mee dat ik wekenlang voor gek loop en me erg ongemakkelijk voel onder de meewarige blikken die me toegeworpen worden.

19.27 uur. Haar is mooi geworden. Dank je wel Grietje! Ik zal het nooit meer zelf knippen, beloofd!

Woensdag 05-10
Oom H. en buurvrouw Annie kwamen vanmiddag even een kopje koffie drinken en oom H. mopperde over het feit dat er geen gehoor wordt gegeven aan de uitslag van het referendum. ‘Dat hele Brussel is een dictatoriaal instituut waar Nederland zijn autonomie aan heeft verkwanseld’ mopperde hij. ‘Ik zie het er nog van komen dat die kliek bij de komende verkiezingen ook weigert op te stappen’.
‘Dan ga je er automatisch van uit dat ‘de kliek’ zal verliezen’ zei buurvrouw Annie schuchter. ‘Terwijl IK vind dat ze het verdomd goed doen’.
‘Ha’ lachte oom H. schamper. ‘Goed noemt ze dat’.
Buurvrouw Annie haalde in eerste instantie haar schouders op maar ineens reageerde ze fel: ‘Dat negatieve gedoe van jou altijd. Bah’.

Donderdag 06-10
De hele dag bezig geweest met de boekenkast opnieuw in te richten. Daarna grote pan hachee gemaakt. Ik heb noodgedwongen de uien gesneden met de stofbril van man op, het was niet te doen. De tranen stroomden over m’n wangen.

19.10 uur. Ik ben aan het prakkiseren over een leuke afsluiter. Volgens vriendin M. moet ik proberen soms ook wat leerzaams in mijn stukjes te verwerken. ‘Iets waar de mensen wat aan hebben, iets dat leuk is om te weten’ zei ze laatst. Hoe ik ook nadenk, ik kan werkelijk helemaal niets bedenken. Het spijt me vriendin M. Een volgende keer beter. Hoop ik.

12 gedachten over “Lief Dagboek – De ‘Prakkisatie’”

  1. Ben je gek: met iets verstandigs afsluiten? Dan begint je vriendin zelf maar een blog! Jij bent de Libelle niet. Ik neem tenminste aan dat daar wijze dingen in staan, zelf lees ik het blad niet. Ik wil niet bij de kliek van brave huisvrouwen horen. Het idee, tsssk.
    Heel leuke laarzen. Wees lief voor jezelf en gun je ze (-:
    Lieve groet

  2. Die veterlaarsjes van mijn moeder, bruine, zie ze voor me.
    Nu heb je je zin met je grijze dagen, ze zijn er en ik vind er niks aan.
    Afsluiten met iets leerzaams?. Hoef niet hoor je mag het leuk houden 🙂
    groetje, Ria

  3. Wijn gaat voor, hilarisch! Hou ik van, ik ga het goed onthouden ;-))
    Zeker in combinatie met Golden Girils, heerlijk…

    En die sleutel, je telefoon, het lukt mij ook niet omdat te
    voorkomen, bizar zoals het altijd weer gaat, altijd te laat.

    Wat laat je me toch altijd lachen tijdens het lezen, dankjewel!

  4. Geen haar beter

    het vrouwtje ging bijna elke week naar de kapper
    want haar haren werden slapper
    door ’t kappen groeiden ze rapper
    zelden keerde ze tevreden naar huis, nooit knapper

    Lenjef 🙂

  5. Heksenlaarsjes noem ik ze, waarmee niet is gezegd dat ik ze niet leuk vind. Ja, dat van die wijn da’s gesneden koek hoor, een mens moet zijn prioriteiten weten te stellen. Dagboekstijl ligt je ook. Al eens aan voorgesneden uien gedacht? Een uitkomst!

  6. Als je uiden snijdt moet je een groot glas water naast de uiden zetten. Het spul dat bij het uiden snijden vrijkomt bindt zich aan water. Het eerste water is normaal gesproken het water op je oogbol. Gouwe tip vannun ouweuiesnijer

  7. De telegramstijl heb je nog niet helemaal los kunnen laten, zie ik… 😉
    Geeft niets! Is ook wel iets dat bij jou past… Enne…. hachee…. *jammie*

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw