© Bron: Pexels

De Onderste Steen

Zaterdag 10-06
Dagboek, ik heb nu dus twee vrouwen om me heen die in een dip zitten vanwege hun man. De eerste is mijn vriendin G. wiens man een ander heeft en de tweede is de buurvrouw van vriendin M. Ik verbaas me over de overeenkomsten tussen deze vrouwen weet je dat? Want geen van beide vrouwen zegt tegen hun man: je hebt tegen me gelogen, je hebt me bedrogen, je hebt me vernederd, je hebt me verraden en dat doe je al JARENLANG en ik pik het niet. Nee, beide vrouwen zeggen: hij is een geweldige man, een fantastische kerel en eigenlijk wil ik heeeeeel graag bij hem blijven. Verbijsterend. Is de angst voor het alleen-zijn dan echt ZO groot dat ze liever in een ongelukkig huwelijk blijven hangen? Buuf is zelfs naar iemand in Amsterdam gegaan die Tarotkaarten leest. ‘Ze kon zien dat we naar elkaar kijken en dat is een goed teken’ zei ze hoopvol. Tja. Wordt vervolgd zullen we maar zeggen. Wat een droefenis.

Maandag 11-06
De man van vriendin M. heeft twee geneusde ribben dagboek. TWEE. ‘Alleen maar omdat hij te hard nieste’ lachte vriendin M. vilein. ‘Ik heb al zo vaak gevraagd of het een paar decibellen minder kon maar nee, dat kon niet – hij moest en zou op een Neanderthaler-achtige manier niezen. Nu doet alles pijn. Sneu hè?’ Ze glimlachte, zo mogelijk, nog vileiner. Arme man van M.

Dinsdag 12-06
Hè, jammer, de formatie is alweer mislukt. Zonde. Ik had me zo graag door Jesse Klaver door het aardse paradijs, waarin Nederland onder zijn begeesterende leiding ongetwijfeld in rap tempo zou veranderen, laten leiden. Wat zouden ons glorieuze dagen te wachten staan als de plaatsvervanger van Onze Lieve Heer hier in teamverband de scepter zou mogen zwaaien. God sta me bij.

Woensdag 13-06
Werd wakker met het nieuws dat er een grote brand woedt in een flatgebouw in Londen. Dacht direct aan terreuraanslag maar daar denk ik tegenwoordig bij alles wat er gebeurt aan, wat dat betreft ben ik al flink vergiftigd door de media. Wat verschrikkelijk allemaal.

Donderdag 14-06
Lief dagboek, wat is het weer een prachtige dag! Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw, Teletubb… o nee, dat was uit een totaal andere periode, dat is verleden tijd.
Het is nu 15.20 uur, ik ga even naar het stadje, zalmbuik halen bij de viskraam op de Voorstraat bij en bij Anna Casparii een kopje koffie drinken.

18.20 uur. Heb geen zalmbuik meer gekocht. Had er wel zin in – heel veel zin zelfs – maar toen ik ontdekte dat ik voor een minuscuul stukje zalm opeens 50 cent meer mocht betalen (was altijd 2 euro, nu 2,50 euro – een prijsstijging van 25%!) haakte ik af. ‘Vroeger’ (pakweg drie weken geleden) kreeg je voor 2 euro een prachtig stuk maar die tijd is dus voorbij. Jammer. Hoop dat ze in de winkels ook niet méér gaan vragen voor minder want dan heb ik toch een probleem.
Heerlijk bij Anna in het zonnetje gezeten.

19.20 uur. Terwijl ik dit schrijf lig ik nog even op het ligbed in de tuin. Er schuift nu net een grote wolk voor de zon en ik weet niet of ik nog lang buiten blijf. Ik voel af en toe ook wat wind en ik wil geen wind voelen (het waait hier in Harlingen sowieso altijd dagboek. Al zou het nergens ter wereld meer waaien, hier in Harlingen kun je altijd rekenen op een flink briesje/stevige wind/kleine storm. Konden ze me dat niet vertellen VOORDAT ik hier ging wonen?!!)
Vriendin M. Is net weg – ze kwam even mijn spiraalsnijder lenen. ‘Ik ga morgen ook eens courgettespaghetti maken’, zei ze monter. ‘Dat zal manlief ook lekker vinden denk ik’. Ze grijnsde van oor tot oor en ik kreeg het idee dat manlief het verre van lekker zou vinden.

Terwijl we samen even in de tuin lagen, M. en ik, zei ze dat ze vindt dat ik af en toe wat cynisch begin te worden.
‘Je bent daar nog te jong voor, heus’ glimlachte ze bezorgd. Ze kwam hierop naar aanleiding van het feit dat ik op het nieuws iets opgevangen had dat ik aan haar vertelde maar terwijl ik het vertelde begon ik, gelijk een dolle stier, briesende geluiden te maken. M. kon het hele verhaal niet eens meer volgen. ‘Doe rustig en begin opnieuw’, commandeerde ze.
Ik herhaalde dus, nog steeds snuivend: ‘Op het journaal zeiden ze, betreffende de grote brand in het flatgebouw in Londen gisteren, dat ‘de onderste steen boven zal komen’.
‘Ja, en?’ zei M niet-begrijpend.
Dagboek: ik begon, zo mogelijk, nog harder te snuiven. En naar aanleiding van wat er toen uit mijn mond kwam zei M. dat ze vindt dat ik af en toe wat cynisch begin te worden. Want ik zei:

‘De onderste steen zal bovenkomen – lieve schat, je weet toch wel wat er bedoeld wordt met ‘de onderste steen zal bovenkomen’?!? Je weet toch wel wat dat betekent? Dat betekent: dit probleem schuiven we onder de Allergrootste Onderste Steen die we maar kunnen vinden! Echt waar, vraag maar aan Rutte. Het is heus niet zo raar dat ik wat cynisch begin te worden hoor, als ik ‘onderste steen’ opvang. Echt niet. De onderste steen… Hahahaaa. De onderste steen… Laat me niet lachen’.

8 gedachten over “De Onderste Steen”

  1. Die twee vrouwen, met hun ellende, om je heen is ook niet vrolijk voor jou.
    Wat de prijzen betreft daar heb je helemaal gelijk in en het wordt steeds meer en nooit minder.
    De onderste steen.Hoe vaak moeten we het nog aanhoren . Komt allemaal niets van terecht dat weten we inmiddels wel. Als ik de naam Rutte hoor danne,,,,brrrrr,,,,pffff…

  2. Zou het niet eerder angst voor verandering zijn? Dat zie je ook bij mensen die ongelukkig zijn op het werk. Ze durven ook de verandering niet aan.

    Ik heb dan wel een luisterend oor maar iemand die blijft doorgaan over een probleem dat ze om één of andere reden niet willen of durven aanpakken, die zie ik toch liever gaan dan komen.

    Aha de onderste steen? Hier gaan ze dan aan paraplupolitiek doen.

  3. Ik zei precies hetzelfde tegen m’n man over de onderste steen. Smalend voegde ik er nog ’transparantie’ aan toe. Dat Rutte nog geen neus als Pinokkio heeft…

  4. Wedden dat er een leugen onder ligt?
    Vrouwen die zijn bedrogen en desondanks er voor kiezen bij hun man te blijven hebben gewoon andere prioriteiten.
    Geld, gehecht aan huis en haard, angst voor verandering, kinderen, je weet het niet.

    Ik heb een vriendin die echt een afschuwelijk huwelijk heeft. Ze gunnnen elkaar het licht niet in de ogen. Hij werkt zich een slag in de rondte, zij doet niets. Geen sprake van vreemdgaan. Totaal geen liefde. Vreselijk om zo de rest van je leven te moeten slijten. Tja, de zaak gaat voor alles.
    Ik trek haar geklaag overigens maar bar slecht.

  5. Fundament van verval

    elke
    onderste steen
    werd er ooit door iemand gelegd

    als nieuw begin met een oude moraal
    van een toen nog onbesproken verhaal

    helaas wordt
    het vervolg vaak
    als gevecht in een rechtbank beslecht

    Lenjef 🙂

  6. Dank allen, voor jullie reactie! Nog een fijne avond, (grijs hè? Ach ja, dat is ook wel weer even gezellig! (als het maar niet te lang duurt 😀 😀 ) voor later welterusten en een goed en mooi weekend!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw