© Pixabay – church-1645414_1280

De Man-die-Boven-Onze-Lieve-Heer-Staat

Vrijdag 13-07
Elke keer als het vrijdag de 13de is denk ik aan de man (ja, ik heb dat verhaal al 1000x verteld, ik weet het) die z’n huis niet uit durfde die dag. Hij bleef binnen en werd door een wesp gestoken. Hartstikke dood. Enfin, voor deze dag bestaat ook nog eens een speciale naam: paraskevidekatriafobie. Grappig.

20.10 uur. Heb vandaag een paar keer gezegd dat ik lijd aan paraskevidekatriafobie maar niemand begreep me. Het is trouwens ook niet waar want ik lijd daar niet aan.

22.36 uur. Lees net dat je niet elke dag lijnzaad mag eten. De gruwelijkste dingen kunnen dan gebeuren – het kan zelfs leiden tot ademstilstand. Bij de gedachte alleen al heb ik het gevoel dat mijn ademhaling wat moeizaam begint te gaan – ik gebruik al jarenlang bijna elke dag lijnzaad.

23.25 uur. Heb net weer filmpje bekeken van De-Man-die-Boven-Onze-Lieve-Heer-Staat (want: EU-leider) die waggelend en strompelend het podium beklom. Ik heb het natuurlijk over meneer Juncker, de man die ons aller leven bepaalt. Hoe beschamend.

Zaterdag 14-07
En ja hoor, het is weer zover! In het kader van ‘Links Lullen, Rechts Zakken Vullen’ is het nu de beurt aan Agnes Jongerius. Wat blijkt: deze voormalige vakbondsbestuurster, die bij de afgelopen Europese verkiezingen door de PvdA op een verkiesbare plaats is gezet voor het Europarlement, ontvangt hiervoor de riante vergoeding van maar liefst 8500 euro en dat is exclusief onkostenvergoeding. Daarnaast schnabbelt Agnes er hier en daar ook nog wat bij à raison van 90.000 euro. Kortom: met gewoon een paar vergaderingen bijwonen word je tegenwoordig slapend rijk. Lang leve het Socialisme, Lang Leve de PvdA! (Tip voor mevrouw Jongerius: de partijkas is zo goed als leeg! Misschien kunt u uit dankbaarheid de helft van het bij elkaar geharkte vermogen in de kas stoppen?). Hoe dan ook: ome Joop (den Uyl) zou zich omdraaien in zijn graf, dat weet ik wel.

Zondag 15-07
Pa kwam. Gezellig. Het blijft altijd even een emotioneel momentje om hem alleen uit de auto te zien stappen. Ik kan er echt over fantaseren dagboek, dat de auto langzaam aan komt rijden, stilstaat en moe lachend uitstapt.
‘Maaaamm!!’ schreeuw ik in mijn fantasie. Ik zie mezelf op haar afrennen, haar omhelzen en knuffelen terwijl ik huil van blijdschap en alsmaar denk: ‘Het was maar een droom, de afgelopen maanden – het was maar een droom!!’ Ach ja.

Maandag 16-07

Prachtig weer. Met pa en man gaan varen. Ik keek naar de oever vol riet en dacht aan Suriname. ‘Het zou grappig zijn als we hier ook krokodillen zagen’ zei ik lachend. ‘En als we die dan niet te zien krijgen dan toch minimaal een flinke rat’.
‘Die krokodil zal ‘m niet worden’ voorspelde man. ‘En ratten zien we al genoeg in de politiek’.

Wat heb ik vandaag geleerd: dat een bombarde het oorspronkelijke woord voor kanon is.

De Man-Die-Boven-Onze-Lieve-Heer staat beweert dat hij aan ischias lijdt en beslist niet dronken was. Haha.

Dinsdag 17-07
Er zijn een paar dingen die me de laatste tijd opvallen:
1 – ik ben niet meer zo dol op wijn en
2 – ik begin klassieke muziek mooi te vinden. Is dat niet een beetje beangstigend? Betekent dit dat het jeugdige er wat vanaf gaat?

Vraag: waarom waait het ‘s avonds minder dan overdag?

YES YES!!!! Er komt – met dank aan Wim Wildeboer! – EINDELIJK een onderzoek naar de gevolgen van de sluiting van de afvaloven. Hè hè. Zeker na de storing van oktober 2015 waarbij een grote hoeveelheid dioxine was vrijgekomen begrijp ik niet dat dat ding er überhaupt nog staat.

Woensdag 18-07
Vriendin M. heeft een van mijn recepten uitgeprobeerd. ‘Het was ronduit smerig’ verklaarde ze. ‘Dat doen we nooit meer. Jij vond het toch ook niks?’ Ze wendde zich tot haar eega.
Man van M. knikte somber. ‘Het was om te kotsen. Ik benijd die man van jou helemaal niks’. Hm.

23.59 uur. Ik ga naar bed. Nog even gewerkt aan de Familieroman:

Dat platspuiten van Mina was inderdaad een dingetje. Dokter Hartman wilde haar graag aan de kalmerende pillen hebben maar Mina weigerde halsstarrig. ‘Oma’ balkte ze. ‘Het is de schuld van oma, hoe vaak moet ik dat nog zeggen?’

Donderdag 19-07
00.20 uur. Hielden spontane barbecue. Vriendin M. kwam met man (haar moeder paste op de kindjes), oom H. en buuf Annie waren er en nog een paar nichten met aanhang. Al met al was het gezellig druk. Oom H. had ’m aan het eind van de avond flink geraakt. ‘Ik ben niet dronken hoor’ lalde hij toen hij weg strompelde. ‘Ik heb gewoon wat last van m’n ischias. Er zijn wel meer grote geesten die daar last van hebben’.
We konden niet anders dan dat beamen dagboek. En met groot respect keken we oom H. na toen hij, net als de Man-Die-Boven-Onze-Lieve-Heer-Staat, naar de auto waggelde, zich met een ferme boer op de passagiersstoel liet vallen, zijn ogen sloot en bijna direct begon te snurken. Mijn lieve oom H. Hij kan zo het EU-parlement in. En dat zonder ischias.

7 gedachten over “De Man-die-Boven-Onze-Lieve-Heer-Staat”

  1. Ik vind het al een vorm van een afwijking als je dat woord er zonder verspreking uit krijgt;-) Laten we niet té snel een conclusie trekken misschien veroorzaakt sterke drank een tijdelijke vorm van ischias , dus niet meteen aannemen dat “de heren”staan te liegen. 😉

  2. Zonder spieken lukt het mij niet omdat woord van vrijdag de dertiende op te schrijven of uit te spreken …

    Toch heb ik er een hele blogpost voor geschreven.

    Warme, te warme groet,

  3. Dank allen, voor jullie reactie! Hebben jullie ook zo genoten van het mooie weer? Morgen wordt het wat minder schijnt het maar dat geeft niet – wat we tot nu toe gehad hebben is al reden genoeg om heeeeel erg dankbaar te zijn!
    Een heel goed weekend en voor straks natuurlijk: lekker slapen!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw