De Gotspe

‘En toch, zei de man, ‘begrijp ik het niet. Onze laconieke houding. Wat is er aan de hand in dit land? Waarom pikken we alles maar? In andere landen gaan ze de straat op. Demonstreren ze, staken ze. Maar hier? Nee hoor, wij laten ons alles welgevallen. Vinden het prima dat we moeten doorwerken tot ons 67ste. Dat de pensioenpotten leeggeroofd worden.

Ze vertellen ons doorlopend dat het geld op is maar het is niet waar Dirk. Het is niet waar! Het geld klotst letterlijk tegen de plinten op. Ze liegen! Over een jaar of wat, als deze groep dood is, kan het graaien beginnen. Dan roepen ze: ‘We hebben een onverwachte meevaller!’ en wat doen wij? Niets! We knikken en zeggen ja en amen. Zou er iets in het drinkwater zitten? Waardoor we murw geslagen worden? Anders kan ik het niet verklaren. Jij?’

De man, Dirk genaamd, zat onderuit gezakt op de stoel bij het raam. Hij had zijn armen over elkaar geslagen en met zijn kin op z’n borst tuurde hij de Voorstraat af. Het was een regenachtig avondje maar in de Weinstube was het droog en warm. En de borrel smaakte uitstekend.

‘Nee’, mompelde Dirk afwezig. ‘Ik kan het niet verklaren.’
‘En het volk pikt het maar. De ene leugen na de andere. De oudjes – zoals ze die behandelen is ongekend. Het is een gotspe, het is…’
‘Wat is het?’ vroeg Dirk. Hij leek opeens wakker.
‘Een gotspe man, een gotspe.’
‘Wat is dat?’ wou Dirk weten.
De andere man zuchtte. ‘Een grof schandaal, de overtreffende trap daarvan.’
‘O ja’, knikte Dirk en zakte terug in zijn stoel. ‘Ik begrijp het.’
‘Hè, je brengt me helemaal van mijn à propos. Waar was ik? O ja, bij de oudjes. Zoals ze die hier behandelen. Het is een got… Een schandaal. Een grof schandaal. En maar miljoenen doorsluizen naar het buitenland. Naar landen waarvan we nog nooit gehoord hebben. Brussel loert likkebaardend naar onze pensioenpotten, let maar op. God, wat zal er gegraaid worden binnenkort. En wat doen wij? Niets. Helemaal niets. Als makke schappen laten we ons leiden naar de slachtbank. Ik begrijp het niet. Wat is er aan de hand hier? Dirk? Dirk? Slaap je man?’

Dirk schrok wakker. Toen nam hij een slok van zijn bier en wachtte even alvorens hij antwoord gaf. Uiteindelijk sprak hij, goed articulerend en tergend langzaam:
‘Het is een gotspe.’ Hij knikte er wijs bij. ‘Het is triest en treurig. Het is een gotspe. Een ander woord kan ik hier niet voor bedenken.’

20 gedachten over “De Gotspe”

  1. En zelfs als we wat zouden doen het zou niet helpen, Ze geven ons met prinsjesdag stof genoeg tot nadenken en te discuseren.Inmiddels gebruiken ze de afleidingsmaneuvre om weer een nieuwe stunt voor te bereiden.

    groetjes, Ria

  2. We zijn worden murw gebeukt, lamgeslagen, uitgemolken, vern**kt en vernaggeld, bedrogen en belogen.
    Al jaren, dus we zijn eraan gewend geraakt.
    Het is een gotspe, dat is het.
    Doe mij nog maar een gele rakker, ouwe seun?

  3. Ow nou ja, ’t is in België niet veel beter hoor! Zo hebben ze mij vorig jaar twee verlofdagen afhandig gemaakt, mij niet alleen maar soit, in naam van de besparingen… en dan denk ik gelaten dat iedereen tenslotte moet besparen en alles beetjes helpen terwijl politiekers hun eigen wedde ongemoeid laten… ’t is erg!

  4. En dan zijn er zijn nóg ergere dingen waar tegen we niet collectief in opstand komen, liever doen we aan zelfcencuur en laten ons ieder stukje eigen cultuur afpakken, en schaamte voor een ver verleden, waar we geen deel aan hadden , opdringen …uit angst om iemand op veel te lange tenen te trappen.

  5. Ik ben toch nog altijd erg blij dat ik in Nederland woon. En trouwens: ik vind het logisch dat we langer door moeten werken we worden immers steeds ouders en het moet tenslotte ook allemaal ergens van betaald worden.
    Daarbij: mijn schoonmoeder heeft jaren in een verzorgingstehuis gewoond en is daar altijd meer dan prima verzorgd. Niets te klagen. Ze is drie jaar geleden overleden en mijn schoonvader, nu 91, wordt ook heel goed verzorgd. Op alle fronten.
    Natuurlijk zijn er hier mensen die het niet breed hebben, maar dan nog: er zijn legio potjes waaruit zij geholpen worden.
    Dat er nu zo bezuinigd wordt komt voor een groot deel omdat er op grote schaal misbruik is gemaakt van de voorzieningen in ons land.
    Klagen: dát kunnen we goed. Dat vind ik pas echt een gotspe. Als het zo slecht is hier, ga dan in Syrië wonen. Of zoiets.

    1. Rebelse Huisvrouw

      Mrs. T: vind ik ook hoor! En als ik die twee mannetjes ooit weer tegenkom zeg ik: ‘chop chop, naar Syrië met jullie!’ En dat ga ik tegen een ieder zeggen die het waagt kritiek te hebben. Beloofd! 😀 😀 😀

  6. Heerlijk schrijfsel. Martin Bril zou jou met plezier lezen 🙂 Jij weet steeds sfeer te scheppen, ongeacht wat je ook schrijft. Knap!

    Mijn dochter is deze week begonnen met een studie: Beleid, Management en Gezondheidswetenschappen. Vergeet de term gerust meteen 😉 Zij wil later “dingen veranderen in de zorg en gezondheidszorg, want het gaat aan alle kanten mis. Waarom kunnen mensen met kanker in Nederland niet meer genezen worden, maar in Duitsland en Belgie wel?
    Natuurlijk helpt demonstreren wel. Kijk maar naar de demonstratie tegen kruisraketten in de jaren 80. Het volk heeft zijn zin gekregen!

    OT, Mrs T: waarom zou ik naar Syrie moeten als ik kritiek heb? Ik maak gewoon gebruik van mijn goed recht mijn mond en/of toetsenbord te roeren.

    Liefs Kakel

    1. Rebelse Huisvrouw

      Dat er mensen in Nederland ‘uitbehandeld’ krijgen te horen maar in België en Duitsland nog met succes verder behandeld worden is natuurlijk treurig. Wij hebben dat in onze vriendenkring ook meegemaakt. Het zal alles te maken hebben met ‘Het Kostenplaatje’ maar het is natuurlijk té erg.
      Een goed weekend, liefs

  7. Ja terwijl de mensen die het overkomt toch jong waren toen er tegen alles geprotesteerd werd,het lijkt soms of we ingeslapen zijn. Aan de andere kant moet ik eerlijk zeggen hebben we het hier inderdaad nog best goed hoor. Misschien moeten we wat meer genieten van de dingen die geen geld kosten en zelfs eens iets voor een ander doen.

  8. Overladen

    er zijn mensen die altijd de kar trekken of het nu koud is of heet
    en anderen die er op zitten
    non-stop op de trekkers vitten
    ‘t gaat te langzaam of te snel en ze stinken walgelijk naar zweet

    En maar blijven mekkeren. 🙂
    Knap schrijfsel, Rebelleke.
    Lenjef

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw