Aan Het Strand

‘Ik erger me’, zei de man. ‘Ik moet daar echt iets aan doen. Ik erger me gewoon veel te veel en dat is niet goed.’
‘Dat merk ik’, zei de vrouw. ‘Dat is niet goed nee. Daar moet je echt iets aan doen. Waarom zou je je ergeren? We wonen in een geweldig stadje, we hebben allemaal leuke festiviteiten voor de boeg, we hebben een huis met een tuintje en komen niets tekort.’

‘Dat is wel zo’, zei de man, ‘maar toch knaagt er iets aan me. Ik vind het bijvoorbeeld ergerlijk dat we zo belazerd zijn door de komst van de euro. Hemel op aarde werd ons beloofd maar wat is de praktijk? Doffe ellende. Ik vind het ergerlijk dat we miljarden schenken aan andere landen. Ik vind het ergerlijk dat onze stem niet telt, dat hebben we bij het laatste referendum wel gezien.’

De vrouw nam een slokje van haar rosé en knikte afwezig. ‘Ik erger me aan het feit dat we bij rood staan zoveel procent rente moeten betalen maar op ons spaargeld krijgen we nauwelijks rente’, ging de man door. ‘Ik erger me aan de graaimentaliteit van de bankiers en Overheid. Francien van het werk, weet je wel, die collega waar ik je wel eens over vertelde? Ze heeft van haar vader laatst een flink bedrag geërfd. Dat is trouwens ook zoiets. Er zijn mensen die serieus ‘georven’ zeggen maar goed, dat terzijde. Francien kreeg een leuk bedragje van haar vader en raad eens? Ze mocht een groot deel direct aan Vadertje Staat afdragen. Daar erger ik me aan. Aan deze vorm van diefstal. Ik erger me aan de manier waarop ze met oude mensen omgaan. Ik erger me aan al die liegende politici. Waar is de integriteit gebleven? Weg, foetsie. Ik erger me aan…’

‘Je bent erg vervelend vandaag’, zei de vrouw. Ze gooide haar hoofd naar achteren en genoot van het avondzonnetje. De serveersters liepen af en aan bij strandpaviljoen Het Zilt en de vrouw bestelde nog een glaasje rosé. Op het strand was een klein jongetje met zijn vlieger bezig. Het ding klom alsmaar hoger in de lucht en het kind straalde. ‘Kijk pap!’ gilde hij naar zijn vader maar zijn woorden gingen verloren in de wind.

Een oranje gloed begon zich langzaam te verspreiden. ‘De zon gaat zo onder’, merkte de vrouw op.
De man knikte en keek naar de zee die zich voor hen uitstrekte.
‘Mooi hè’, fluisterde de vrouw. ‘Die ondergaande zon is zo prachtig. Ik kan hier echt van genieten. Dit is waar het om gaat in het leven. Dit zijn de belangrijke, mooie momenten. Niet die achterlijke ergernissen van jou.’ Ze glimlachte en deed een greep naar de hand van de man.
‘Mensen in de randstad hebben dit niet’, beaamde de man.
‘Ja, maar hun hebben weer andere leuke dingen’, lachte de vrouw.
‘Hun hebben’, begon de man grommend. ‘Dat is ook zoiets. Daar erger ik me ook aan, dat zoveel mensen ‘hun hebben’ zeggen.’
Toen hij het niet-begrijpende gezicht van de vrouw zag glimlachte hij. ‘Laat maar’, mompelde hij. ‘Let maar niet op me. Je hebt gelijk. Dit is veel belangrijker.’ Hij kneep in haar hand.
‘Gek’, zei hij. Opeens voel ik me een stuk kalmer.’ Hij sloeg een arm om de vrouw heen en zuchtte diep. Het klonk als een tevreden zucht.

27 gedachten over “Aan Het Strand”

  1. Ach, je ergeren maken is totaal zinloos.
    Laten we maar lief zijn voor elkaar, en een beetje genieten, daar heb je uiteindelijk meer aan, tenzij je natuurlijk ambities hebt de wereld te verbeteren.
    Heerlijk stukje Rebelse! Al helemaal in zomerse sferen, love it!
    Moest wel lachen om mezelf toen ik ‘hun’ las.’Huh?….HUN?…nah…da’s niet goed hoor. Toch?!….dat zal ze toch wel weten….of ben ik nou gek? ‘
    -Ja, het is je gelukt hoor, ik was een paar seconden helemaal de weg kwijt-
    ‘O pffffff…..gelukkig, zelfs de man zegt er al iets van;-)
    Groetjes. (En zet ‘m vast koel he?! )

  2. Mensen die kritisch zijn en zich zo vaak storen aan anderen zijn niet met een ondergaande zon te lijmen hoor. Maar dit is een meegaande aardige man en die dacht goed na over wat zijn vrouw hem straks na die paar rose’tjes thuis allemaal zou gaan bieden. Opdat hij zich ook daar niet aan zou gaan ‘ergeren’….

  3. De man zal zich dan óók wel ergeren aan mensen die zich aan dit alles “irriteren” 😉
    Maar blijf maar eens kritisch bij zijn prachtige ondergaande zon en vrouw die vást nog wel een paar glaasjes rosé tot zich zal nemen……..

  4. ’t Heeft weinig zin om je aan van alles en nog wat te ergeren en dan vooral aan die dingen waar je toch niks kan aan veranderen. Maar het kan opluchten om het eens mogen uit te spreken, en daarna genieten 🙂
    Zalig verhaal naar het einde toe 😉

  5. Ach ja, het leven is vol ergernissen en irritatiepuntjes… Maar dan pakt een lieve vrouw je hand… Jaja, dat herken ik wel! Maar toch ging de zon weer zinloos onder, want de andere morgen moest hij toch weer op. Daar kan ik me toch… ach, laat maar.
    Erg leuk stukje.

  6. Een echt feel-good verhaal. En dat we allemaal in ons een mopperkont en een optimist hebben zitten. Althans, dat hoop ik. Prachtig stukje over dat jongetje met zijn vlieger. En dan vooral dat detail: zijn woorden gingen verloren in de wind. Jij hebt echt talent!
    Liefs Kakel

  7. Toch kan ik me dat best voorstellen hoor, dat die man zich overal aan ergert. Mensen zeggen en doen soms ook van die achterlijke dingen. Net nog. File bij de supermarkt. Stonden er twee oudere dames middenin in het smalle gangpad uitgebreid met elkaar te beppen, terwijl ik -ongesteld en al- probeerde mijn boodschappen bij elkaar te krijgen. En denk je dat ze ook maar een centimeter aan de kant gingen?! Nah ja!
    😉

  8. Ze hebben allebei een beetje gelijk denk ik.
    Je ergeren aan dingen waar je toch niets aan kan veranderen en aan de andere kant genieten van “simpele” dingen.

  9. Rebelse Huisvrouw

    Dank allen, voor jullie reactie! Geniet van het mooie weer dit weekend, ik kom gauw weer even bij jullie kijken!

  10. Soms een beetje ergeren kan geen kwaad, maar vaak kun je niet veel meer doen dan ergeren, en dan is het maar goed dat er ook nog de ‘gewone’ mooie dingen zijn, die het leven zo mooi maken!

  11. Het is maar hoe je het bekijkt. Er is genoeg om je over te ergeren. Maar wanneer je al die gevoelens toelaat, krijg je vanzelf een hartinfarct 😉 Meestal probeer ik dan ook positief tegen dingen aan te kijken. Maar er zijn van die dagen dat ik me ook erger, haha. Blijft menselijk.

  12. Mooi verhaal. Heb dat ook vaak hoor dat ik me als ik ergens fiets of iets moois ziet in mijn tuin in de natuur gewoon weet dat de mooiste dingen gratis zijn als je ze maar blijft zien. (Niet dat ik me niet erger aan die andere dingen, dat ook wel op zijn tijd).

  13. De man is gelukkig vrij snel op het goed spoor te brengen. Dat scheelt al weer.
    Bij de Zilt zullen ze wel blij met je zijn. Dat geeft toch weer wat meer aandacht aan de zaak. Maar boven die alle: wat KAN een zonsondergang aan zee prachtig zijn, inderdaad. En om daar dan ontspannen met een bakje thee, koffie, glaasje tonic, wijn, kopje soep, van te kunnen genieten, ja dat is hemels.
    Leuk geschreven Rebelse. 🙂

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw